Marco Oliveira - mistrz Fado / prowadzenie koncertu Marcin Kydryński w Wejherowie

Prowadzenie koncertu - Marcin Kydryński, dziennikarz radiowej Trójki.

Wystąpią:
Marco Oliveira
Jose Elmiro Nunes
Tania Oleiro

Marco Oliveira, jeden z najbardziej oryginalnych artystów fado nowego pokolenia, zaczął występować publicznie już w wieku lat dziewięciu. To jednak w świecie tej muzyki nie jest tak wielką rzadkością. Niezwykłe, że rok później zdobył już nagrodę w kategorii młodych głosów na słynnym festiwalu Grande Noite de Fado, by potem, w roku 2004 zdobyć ją raz jeszcze, tym razem w kategorii dorosłych artystów. Nie poprzestał na śpiewie, co byłoby najprostszą drogą do kariery. W wieku lat trzynastu zaczął studia w Narodowym Konserwatorium w Lizbonie, w klasie gitary i dziś jest, obok Pedro Joi najznakomitszym gitarzystą fado. Gra, co warto podkreślić, na gitarze klasycznej, tzw. viola de fado. Wraz z nim pojawiają się na scenie najznakomitsi wirtuozi gitary portugalskiej, tego szczególnego instrumentu, bez którego aura fado zdaje się niekompletna. Podczas koncertu w Wejherowie grać będzie z Marco Oliveirą Jose Elmiro Nunes. Młodemu mistrzowi zdarza się także koncertować solo. Występował w wielu europejskich krajach i w Nowym Jorku.

Oliveira wydał do tej pory dwie autorskie płyty: Retrato w 2008 i Amor é Água que Corre w 2016. Od większości artystów tej sztuki różni go nie tylko unikatowa barwa głosu, lecz przede wszystkim autorski dobór repertuaru. Marco jest kompozytorem a często także autorem wielu z wykonywanych piosenek.

Jest także jednym ze znakomitszych akompaniatorów. Na koncercie w Filharmonii Kaszubskiej towarzyszyć mu będzie młoda pieśniarka wyrosła ze środowiska najważniejszej lizbońskiej tawerny fado: Mesa de Frades w Alfamie – Tania Oleiro. Sam Marco od kilku lat związany jest z najsłynniejszym dziś klubem w Mourarii: Maria da Mouraria prowadzonym przez Heldera Mutinho. To nastrojowe miejsce powstało w domu, w którym narodziła się legendarna, dziewiętnastowieczna artystka fado, Maria Severa.

W książce „Muzyka moich ulic: Lizbona” Marcina Kydryńskiego, ostatni rozdział jest swoistym poematem. Napisany jedenastozgłoskowcem, portretuje współczesną, dynamicznie zmieniającą się Lizbonę i jej muzyczną scenę. Znajdujemy w nim strofy poświęcone postaci naszego gościa:

*

W klubie Heldera grywa na gitarze,
a czasem śpiewa, Marco Oliveira.
I gdybym spośród młodych głosów fado
miał wybrać jeden, stawiałbym na niego.
Bo niepodobny dzisiaj do nikogo.
Melodią frazy bliski Marceneiro,
barwą być może wczesnemu Zambujo,
potrafi znaleźć ton własny, osobny.
Wzrusza mnie w Marco jego brak emfazy.
I powściągliwość. A nawet nieśmiałość,
kiedy nie wkłada ani jednej miny
z repertuaru wielkich twarzy fado,
a mimo wszystko, samą magią głosu
serce słuchacza na wskroś spenetruje.
Pisze też Marco ciekawe piosenki,
którym nieobca lekkość bossa-novy.
Wszyscy zmęczeni ubóstwem harmonii
(co w pieśniach fado zdaje się regułą)
w jego muzyce znajdą ukojenie.