Koncert Ten Typ Mes, VNM, Chonabibe, Elektryczne Gitary - Wielkie Grillowanie UAM w Poznaniu

Data i godzina:
16:00 - każdego dnia
11-12 maja 2016 roku

Wielkie Grillowanie UAM to największa uczelniana impreza plenerowa, tworzona przez studentów dla studentów. Już 11 i 12 maja 2016 roku tłumy studentów z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (i nie tylko!) będzie grillować, piknikować i bawić się przy muzyce na żywo. Oprócz najlepszych polskich wykonawców, tradycyjnej grillowanej kiełbasy rektorskiej oraz niepowtarzalnego klimatu - którego na próżno szukać na innych festiwalach - na uczestników imprezy czeka: rozbudowana strefa gastronomiczna, zabawki terenowe, namiot z muzyką elektroniczną, fluo party, proszki holi, bungee oraz akcje animacyjne przygotowane przez organizatorów. Czeka na Was moc konkursów, w których na uczestników czekają gadżety Wielkiego Grillowania oraz nagrody od sponsorów. Jedyny taki Uniwersytet, jedyna taka impreza!

TEN TYP MES
Jako autor tekstów Typ zawsze stawiał na kontrowersję i bezpośredniość (już od debiutu z Flexxipem w 2003 r.), jako MC - na technikę i rewolucyjną formę. Jego wokalne wycieczki w stronę g-funku i punk rocka dały mu miano najbardziej rozśpiewanego rapera w Polsce. Mes (wł. Piotr Szmidt, ur. 1982 r. w Warszawie) skomponował i wyprodukował też kilka swoich szlagierów, m.in. "List", "Jak to?!" czy "Patrzę w rachunek". Rozwiązania na granicy regularnego koncertu i performance'u wyróżniają "gigi" Mesa pośród konkurencji. W 2015 roku Ten Typ Mes zaczął koncertować z Live Bandem prowadzonym przez Foxa. Wystąpił między innymi na festiwalu Spring Break, OFF Festival czy na Męskim Graniu we Wrocławiu. Ten Typ często zmienia wizerunek sceniczny intrygując żądnych zaskoczeń fanów i wprawiając w osłupienie sceptyków - z Flexxipem straszył łysą głową, przy promocji solowych płyt stawiał na marynarki i emploi przepitego poety, inspirował się kalifornijskimi alfonsami podczas prac nad gfunkowymi albumami formacji 2cztery7. Kreatywność Szmidta wykracza poza studio i scenę - w 2008 roku nagrał "My", jeden ze swoich największych hitów. Pionierski w formie utwór w całości zarejestrowano na jednej z warszawskich ulic. "My" jako singiel, pomimo szumu samochodów w tle i surowego brzmienia, promował album "Zamach na przeciętność" (i stał się hitem portalu youtube).

Po przygodach z kilkoma wytwórniami Mes postawił na niezależność - wraz ze wspólnikami, Łukaszem Stasiakiem i Witkiem Michalakiem, założył wydawnictwo Alkopoligamia.com. Od 2006 roku Alkopoligamia wyrosła na wzór małej oficyny wydawniczej i uznaną markę ubrań. Większość longplayów z tej stajni wychodzi na winylu, do każdego dodawany jest jakiś specjał (od numerowanych egzemplarzy po plakaty i przypinki do kurtek). Muzyka i teledyski pełne niecodziennych rozwiązań, grafika oraz okładki projektowane przez rozchwytywanych absolwentów ASP zapewniły ekipie Mesa status jednej z najważniejszych niezależnych wytwórni w Polsce.
Współpraca z jazzmanami (od Andrzeja Dąbrowskiego, przez Zbigniewa Jakubka po Monikę Borzym), ekspertami od elektroniki (Kixnare, Adam Peter, Lower Entrance, Auer), rocka (Olaf Deriglasoff, The Lunatics) i oczywiście hip hopu (od Łony i Piha, po Emade i Noona) nie skończyła się dla Mesa rejsem w mainstream. Ten Typ Mes to wciąż artysta, który mimo dwóch złotych płyt na koncie ("Kandydaci na szaleńców" 2011, “TBZD” 2014) nie "straszy z lodówki"; obrał ścieżkę przemyślanej promocji w wyselekcjonowanych mediach, a jego twórczość odkrywają dla siebie nowe pokolenia odbiorców.

VNM pochodzi z Elbląga i jest uważany przez wielu za jednego z najlepszych raperów w kraju. Albumy, które nagrywał, nie ukazywały się w oficjalnym sklepowym obiegu. Pierwsze płyty nie wydostały się poza grono jego przyjaciół i wspólników w zajawce. VNM zdobył pewien rozgłos dopiero w 2005 roku, kiedy ze swoim składem 834 wygrał konkurs na najlepsze demo organizowany przez szczecińską audycję radiową Wudoo. Od tego czasu nagrał jeszcze dwie płyty z 834 oraz solowy materiał „Na Szlaku Po Czek”, który był szeroko komentowany zarówno przez słuchaczy jak i twórców polskiej sceny rap. Album ten ugruntował mocną pozycję rapera w podziemiu. Słuchacze twierdzą, że VNM zdefiniował tą płytą znaczenie słów „punchline” i „metafora” w polskim rapie. Jako pierwszy i jak na razie jedyny raper w historii naszego kraju, nie mając na koncie oficjalnie wydanej płyty, znalazł się na okładce hiphopowego pisma (Magazyn Hip Hop #52, grudzień 2007). Jego talent dostrzegł wtedy Sokół (Zip Skład, WWO, TPWC) i zaproponował nagranie wspólnego kawałka „Nie muszę”, który słuchacze mogli usłyszeć na początku 2008 roku. Rok później ukazała się najnowsza produkcja rapera – „Niuskul Mixtape 2009”. W tym samym roku VNM wziął udział w nagraniach składanki „Prosto Mixtape 600V” – kultowej pozycji w katalogu Prosto Label. Wraz z Sokołem i DJ-em 600V jest gospodarzem tego projektu. Po premierze Mixtape’u w kwietniu 2010 zagrał w tym składzie kilka świetnie przyjętych koncertów. 2010 rok to zwrot w karierze VNM-a. W lipcu podpisał swój pierwszy w życiu kontrakt z wytwórnią płytową Prosto Label. Jego dziesiąty już, a zarazem pierwszy oficjalnie wydany album, ukazał się 17.01.2011 r. Od tego momentu z każdym kolejnym rokiem VNM ugruntowywał swoją pozycję w ścisłej czołówce mainstreamu – zarówno debiut jak i 3 kolejne płyty rapera w oficjalnym obiegu (debiutujące na OLISie kolejno na 5, 7, 3 i 2 miejscu) sprawiły, że do dziś zagrał z nimi około 250 koncertów nie tylko w całej Polsce, ale również w Anglii, Szkocji, Holandii, Bułgarii, Czechach, we Włoszech, a nawet w Islandii. Współpracował z większością raperów na polskiej scenie oraz z całą czołówką polskich producentów. Pod koniec 2015 roku wraz z dwoma przyjaciółmi z Elbląga założył label De Nekst Best oraz był producentem wykonawczym De Nekst Best Mixtape – pierwszego, świetnie przyjętego wydawnictwa labelu, który połączył 3 pokolenia polskiego rapu w najlepszym wydaniu.

Styl VNM-a to przeróżne, w miarę przystępne treści zamknięte w skomplikowanych schematach rymów rozsianych po wersach nieustannie zmieniającym się flow, którego kontrolę opanował do perfekcji. Inspiruje się głównie dokonaniami artystów zza oceanu, m.in. J.Cole, Kendrick Lamar, Emilio Rojas, Papoose, Big Sean.

DYSKOGRAFIA:

K2F - Pewnego dnia będę żył wiecznie (2000)
K2F - Taki jak ty (2001)
K2F - Nie zatrzymasz nas (2002)
834 - To co nas różni (2003)
834 - Chcę to mieć (2005)
834 - Where have u been (2005)
834 - Kolumny płoną (2006)
VNM - Na szlaku po czek (2007)
VNM - Niuskul (2009)
VNM - De Nekst Best (2011)
VNM - Etenszyn: Drimz Kamyn Tru (2012)
834 - Elbląg Bejbi (2012)
VNM - ProPejn (2013)
VNM - KLAUD N9JN (2015)
De Nekst Best Mixtape (2016)

ELEKTRYCZNE GITARY
To uznany na rynku muzycznym zespół, z wieloletnim stażem i ogromnym dorobkiem muzycznym i artystycznym. Na swoim koncie ma ponad 1,5 mln sprzedanych płyt, w tym 4 płyty platynowe i 6 złotych.Zespół zagrał ponad 1000 koncertów w kraju i blisko 100 zagranicą (USA, Kanada, Wielka Brytania, Niemcy, Litwa, Belgia). Nagrał muzykę do filmów, takich jak: Kiler, Kiler-ów 2, Kariera Nikosia Dyzmy i ostatnio do filmu Sztos 2. Zrealizował muzykę do seriali telewizyjnych: Bulionerzy, Pokój 110, Taksówka jedynki, oraz muzykę do reklam. Któż nie zna takich hitów, a właściwie to już kanonów polskiej muzyki, jak: „Jestem z miasta”, „Włosy”, „Kiler”, „Co ty tutaj robisz”, „Dzieci”, „Koniec”, „Przewróciło się” „Co powie ryba”, „Dywizjon 303”, „Nic mnie nie rusza” - to tylko niektóre z powszechnie znanych i lubianych utworów zespołu. Na występach ELEKTRYCZNYCH GITAR, bawią się zarówno ludzie młodzi, jak i nieco starsza publiczność. Zespół występował na wszystkich największych festiwalach, począwszy od Opola i Sopotu a skończywszy naWoodstocku w roku 2012. Jurek Owsiak, po koncercie ELEKTRYCZNYCH GITAR na WOODSTOCK-u 2012, na którym zespół zagrał dla blisko 500 tysięcznej publiczności, napisał tak: „Do tego koncertu przymierzaliśmy się kilkakrotnie, ale że Kuba Sienkiewicz to osoba bardzo zapracowana, to zawsze coś wypadało. I stało się. Zespół przyjął zaproszenie i dla nas to jeszcze większą okazją do skosztowania dojrzałego i smakowitego „czerwonego wina”. Nie mogło być lepiej. Tegoroczny Przystanek Woodstock był wybitnie ludny, pełen wspaniałego nastroju, atmosfery i nieprawdopodobnych żywiołów. (…) I to nadało najbardziej niesamowity i niezapomniany walor koncertowi Elektrycznych Gitar. Jeszcze nigdy kamery nie zarejestrowały tak radosnej i w pełni uczestniczącej w tym niezwykłym koncercie publiczności. Nie tylko tej na pierwszym planie, w powłoce błotnych kąpieli, ale także po horyzont daleko dla której każdy dźwięk koncertu The Best Of Elektryczne Gitary zabrzmiał jak mantra, która bez względu na wykonywane przez nie czynności była wykrzykiwana, śpiewana, mamrotana, deklamowana. Niewiele polskich kapel może poszczycić się taką rozpoznawalnością swojej twórczości, która zapewne przeszła wszystkie etapy wspólnego bycia: na koncertach, biesiadach, prywatkach, przy ognisku, w dźwiękach komórek, w cytatach rozmów Polaków. Koncert był taki, jaki miał być. Czy dla zespołu także? Nie musiał niczego udowadniać; kapela doskonale wie o swoim znaczeniu i miejscu w historii polskiego rocka. Jednak to wydawnictwo jest bardziej hymnem radości dla nas – jej odbiorców. Nic się nie zestarzało, choć my starsi, nic się nie zmieniło w odbiorze, choć my co roku inni i nie tacy sami. I to jest siłą tej muzyki, siłą Elektrycznych Gitar, które jak lekarstwo na bezpłatną receptę życia nie przedłuży – ale umila je w każdej jego minucie. Do historii Przystanków Woodstock przejdzie ten koncert z jego niepowtarzalną i absolutnie jedyną szaloną atmosferą,(…)”

CHONABIBE
Chonabibe to zespół muzyczny założony w 2009 roku w Lublinie. Grupa ma na koncie dwa albumy, świetnie przyjęte przez słuchaczy oraz krytykę: “Migracje” (2014) i “Panoramy” (2015). Inspirowani hip hopem, nowoczesną elektroniką czy soulowymi wokalizami tworzą trudny do sklasyfikowania, a jednak bardzo wyrazisty styl. Składają się na niego zaangażowane, polskie teksty, dwa uzupełniające się wokale i muzyka wybiegająca w przyszłość, ale czerpiąca garściami z przeszłości, oparta o żywe instrumenty, wzbogacona samplami, syntezatorami oraz beat-box’em. Historia kolektywu sięga roku 2007, kiedy to muzycy zespołów Al-Fatnujah i Geto Blasta, oraz lokalni aktywiści zawiązywali przyjaźnie i zaczęli tworzyć i realizować plany pod wspólnym szyldem. Efektem tych działań był klub “Dyskoteka Chonabibe” (2008/2009) oraz sześć edycji Festiwalu Chonabibe, który odbywa się latem w Opolu Lubelskim i coraz wyraźniej odznacza się na festiwalowej mapie Polski. Prawdziwym żywiołem zespołu są koncerty, które gromadzą fanów w pełnym spektrum wiekowym. Show w wykonaniu Chonabibe to wyjątkowy kontakt z widownią i natychmiastowe wciągnięcie słuchacza w eklektyczny świat ich muzyki. Do tej pory wystąpili m.in. podczas Ostróda Reggae Festival, Warsaw Challenge, Regałowisko i wielu innych koncertów na terenie całego kraju, ale również za granicą - w Grecji i Bułgarii.

W skład zespołu wchodzą:
Hubert “Jahdeck” Pyrgies - teksty, wokal, gitara, beatbox, perkusjonalia,
Mateusz “Fat Matthew” Jaroszewski - wokal, beatbox,
Michał “Positivo” Dyrka - programming, instrumenty klawiszowe,
Bartłomiej “Czekol” Grzechnik - instrumenty klawiszowe, perkusjonalia,
Witold “V-tech” Walencik – perkusja,
Artur “Yankee” Matusewicz - gitara, wokal.