Korzenie Europy - Koncert Muzyki Etnicznej w Warszawie

Name: Korzenie Europy - Koncert Muzyki Etnicznej w Warszawie
Start: 2016-05-29T15:00:00+02:00
Location: Park Bródnowski

Kayah , Żywiołak , Pchełki , Kapela Ze Wsi Warszawa , Criminal Tango , Percival Schuttenbach , Transoriental Orchestra , Czeremszyna

29.05.2016 15:00

Warszawa(Mazowieckie) - Park Bródnowski

FESTIWAL KORZENIE EUROPY
DATA: 29.05.2016, niedziela [Sunday]
MIEJSCE: PARK BRÓDNOWSKI/WARSZAWA
WSTĘP: WOLNY [FREE]

- godz. 15.35 - 15.45 - NOMADZI - kapela bębniarska
- godz. 16.00 - 16.30 - MARIA POMIANOWSKA - https://www.youtube.com/watch?v=fCp-9VQlr88
- godz. 16.45 - 17.30 - HUUN HUUR TU - https://www.youtube.com/watch?v=-bDntRWfL70
- godz. 17.45 - 18.30 - VAGTAZO CSODASZARVAS - https://www.youtube.com/watch?v=xwBal0IsZ1w
- godz. 18.45 - 20.00 - TWINKLE BROTHERS & TREBUNIE TUTKI - https://www.youtube.com/watch?v=M3l1-5vEntA
- godz. 20.15 - 21.00 - PERCIVAL - https://www.youtube.com/watch?v=N3c4H_8TM2Y

W wyjątkowym miejscu, jakim jest Park Bródnowski, odbędzie się druga już edycja Festiwalu „KORZENIE EUROPY”, poświęcona kulturom etnicznym Polski i Europy.

Festiwal Muzyki Etnicznej „KORZENIE EUROPY” poświęcony będzie kulturom etnicznym Polski i Europy. Impreza organizowana przez Dom Kultury „ŚWIT” oraz Urząd Dzielnicy Targówek m. st., będzie służyła integracji różnych środowisk Europy Środkowo - Wschodniej, poprzez sięganie do tradycji i wspólnych korzeni, budowanie nowych więzi społecznych oraz propagowanie tradycyjnej muzyki ludowej i wykorzystanie jej źródeł we współczesnej kulturze. Warszawa jako stolica Polski, stanie się łącznikiem pomiędzy Wschodem, a Zachodem. Festiwal będzie ukłonem w kierunku folkloru będącego częścią naszej spuścizny narodowej i tożsamości współczesnych Polaków, a jego najważniejszą częścią będzie blok muzyczny, w którym udział wezmą:

MARIA POMIANOWSKA
Doktor habilitowana sztuk muzycznych, multiinstrumentalistka, wokalistka, kompozytorka i pedagog. Profesor Akademii Muzycznej w Krakowie oraz dyrektor międzynarodowego festiwalu Skrzyżowanie Kultur. Członek Społecznej Rady Kultury przy prezydencie Warszawy. Od 1984 r. prowadzi studia nad unikalnymi technikami gry na instrumentach muzycznych Azji i Europy, podróżując do Indii, Chin, Korei, Japonii i na Bliski Wschód. Tworzy pierwszy w Polsce zespół muzyki indyjskiej Raga Sangit. W 1994 r. wspólnie z prof. Ewą Dahlig i lutnikiem Andrzejem Kuczkowskim realizuje z sukcesem rekonstrukcję dwóch zaginionych staropolskich instrumentów smyczkowych: SUKI BIŁGORAJSKIEJ i FIDELI PŁOCKIEJ. Rekonstruując technikę gry na tych instrumentach, bazuje na swoich bogatych doświadczeniach w uprawianiu muzyki na fidelach azjatyckich , głównie indyjskim sarangi. W 1995 roku zakłada Zespół Polski, koncentrujący się na prezentacji muzyki ludowej Mazowsza oraz jej związków z muzyką wielkich kompozytorów polskich w tym Fryderyka Chopina. Zespół koncertował na całym świecie. Podczas pięcioletniego pobytu w Japonii (1997-2002) artystka prezentowała w największych salach koncertowych polską muzykę ludową i klasyczną. Zrekonstruowane instrumenty oraz mazowieckie pieśni i melodie wielokrotnie prezentowane były na dworze cesarskim Japonii. Komponowała utwory i koncertowala ze światowej sławy wiolonczelistą Yo Yo Ma. Jako pedagog wiele lat współpracowała m.in. z fundacją J&S Pro Bono, prowadząc Orkiestrę Folkową OFAM, Zamkiem Królewskim w Warszawie w programie „Canaletto” oraz festiwalem folkowym „Nowa Tradycja”, jako wielokrotny juror konkursu festiwalowego. Artystka wydała ponad 20 płyt CD m.in. entuzjastycznie przyjęty przez krytykę album „Chopin na 5 kontynentach”. Płyta ta w 2010 roku osiągnęła 5 pozycję na europejskiej liście światowej muzyki etnicznej i folkowej World Music Charts Europe organizowanej przez Europejską Unię Radiową na 866 nominowanych wydawnictw z całego świata stając się najwyższą jak dotąd pozycją polskiej płyty w tym plebiscycie.

W 2010 roku stworzyła scenariusz artystyczny do wystawy pt. „Zakochany Chopin, czyli inspiracje mazowieckie” organizowanej przez Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie. Wystawa jest obecnie ekspozycja stałą. W maju 2010 uzyskała stopień doktora sztuk muzycznych na Akademii Muzycznej w Krakowie za pracę pt. „Rekonstrukcja techniki wykonawczej na historycznych (polskich) fidelach kolanowych a nowe wartości sonorystyczne”. Od października 2010 prowadzi w AM w Krakowie na Wydziale Instrumentalnym autorską specjalność studiów „Fidele kolanowe”, gdzie naucza gry na suce biłgorajskiej oraz fideli płockiej. Jest to początek tworzenia pierwszego w Polsce wydziału muzyki ludowej i etnicznej na Akademii Muzycznej. W 2011 roku stworzyła wraz ze swoimi uczniami pierwszą na świecie orkiestrę fideli kolanowych Arcus Poloniae. Od 2011 tworzy również unikatowe programy muzyczne wraz z muzykami arabskimi i pakistańskimi organizując i tworząc międzykulturowe projekty muzyczne w Azji i Afryce. W 2012 roku wydała w Pakistanie nagraną wraz z muzykami pakistańskimi CD pt.”Poland-Pakistan. Sound from two continents” oraz DVD nagrane z artystami arabskimi i wydane w Tunezji pt.”Rawabit-Więzy”.
W roku 2012 wydała również pierwszą w historii Polski a drugą na świecie monograficzną płytę z muzyką Tekli Bądarzewskiej twórczyni mega hitu salonowego, sprzedanego w XIX w w milionie egzemplarzy na wszystkich Kontynentach. Płyta „Zapomniany dźwięk” cieszy sie powodzeniem w Polsce i Japonii.
W 2013 stworzyła zespół LutoSłowianie, który prezentuje związki muzyki Witolda Lutosławskiego z polską muzyką ludową. Materiał znajduje się na CD wydanej w lutym 2014. W grudniu 2014 wraz z prof. Ewą Dahlig wydała publikację pt. „Fidele kolanowe. (Re)konstrukcja” oraz płytę CD "Make music not war" ,która jest zapisem projektów międzykulturowych w Azji i Afryce z lokalnymi artystami w latach 2011-2014.
WIĘCEJ INFO - // www.pomianowska.art.pl/

PERCIVAL
W wyniku fascynacji historią i archeologią doświadczalną, zaangażowania w ruch odtwórców historii oraz chęci propagowania naszych słowiańskich korzeni a także przedchrześcijańskich tradycjii ludów mieszkających w basenie Morza Bałtyckiego, powołaliśmy do życia grupę Percival. Jest ona częścią, a zarazem podprojektem zespołu Percival Schuttenbach skupiającego wiele wątków naszej działalności.Percival swoją muzyką, na którą składają się utwory ludowe, a także kompozycje zespołu, przekazuje klimat i atmosferę wczesnego średniowiecza, przenosi słuchacza w świat naszych przodków. Nasza dzialalność ma przede wszystkim na celu zbudowanie odpowiedniego tła dla pokazów historycznych, warsztatów archeologii eksperymentalnej, spotkań fascynatów. Choć nie mamy ambicji naukowych - nasz projekt jest raczej natury artystycznej i nie zajmujemy sie ścisłą rekonstrukcją muzyki tamtych czasów (co jest zreszta niezwykle trudne) - to swoją muzykę tworzymy głównie w oparciu o wiedzę o używanych wówczas instrumentach i wynikajacych z niej przemyśleniach przy wykorzystaniu naszego doświadczenia muzycznego. Opieramy się na dostępnych nam zródłach i przychylnych radach fachowców - historyków i archeologów. Co ważne, używamy też instrumentów będących rekonstrukcją lub repliką instrumentów, które istniały w tamtych czasach. Opieramy się także na jak najstarszych, zachowanych słowiańskich pieśniach, które często noszą w sobie ziarno prawdy o czasach, które odtwarzamy. Wykorzystujemy poezję rodzimowierczą, podania, legendy, bajki.
"Przede wszystkim pragniemy podczas wszelkiego typu festiwali i imprez historycznych uzupełnić obozowiska, walki wojów, turnieje i tym podobne atrakcje muzyką, która mocniej wtopi widza w świat żywej historii, nada odpowiedni klimat, pozwoli się lepiej wczuć. Wszystko po to, żeby zachęcić, zaciekawić, pokazać piękno i wagę historii!
Muzyka to często tradycyjne pieśni z terenów całej Słowiańszczyzny w nowej, nierzadko metalowej, ciężkiej aranżacji. Teksty w zdecydowanej większości śpiewane są w oryginalnych językach".
Zespół bardzo często współpracuje z innymi muzykami i zespołami, współtworząc wiele projektów (Percival-Ovo z wrocławskim Ovo, Percival-Kniażyc z białoruskim chórem, Troll Schuttenbach z liderem Żywiołaka Robertem De Lirą Jaworskim).
Od 2006 roku z zespołu wydzieliło się kilka podprojektów związanych z rekonstrukcją historyczną, takich jak wczesnośredniowieczny historyczno-folkowy Percival czy II-wojenny Percival. Łączy je skład osobowy, natomiast zmienia się repertuar i instrumentarium.W listopadzie 2013 wydany został LP Svantevit. Zespół promował album odbywając w okresie 22 lutego-11 maja 2013 wraz ze szczecińskim Quo Vadis ogólnopolską trasę koncertową Dominus Svantevitus Tour 2013[4], obejmującą 20 miast[5].W latach 2013 - 2014 uczestniczyli w tworzeniu ścieżki dźwiękowej do gry Wiedźmin 3: Dziki Gon. Ich utwory pojawiające się w grze to między innymi Lazare oraz Sargon.
W grudniu 2014 ukazał się drugi z cyklu albumów "Slava" (pierwszy - "Slava - Pieśni Słowian Południowych" uzyskał w 2012 roku nieoficjalnie status złotej płyty, dołączony był bowiem do preorderu "Równonocy", która ten status uzyskała jeszcze w przedsprzedaży) - "Słava - Pieśni Słowian Wschodnich".
WIĘCEJ INFO - // www.percival.pl/

VAGTAZO CSODASZARVAS -Węgry
Madziarscy szamani
To jeden z najważniejszych i najbardziej ekscytujących zespołów węgierskiej sceny muzycznej. VÁGTÁZÓ CSODASZARVAS – Galopujący Boski Jeleń. Prawdziwa legenda i instytucja odwołująca się do muzyki tradycyjnej, etnicznej i współczesnej. Grupa zadebiutowała w 2005 roku. Jej charyzmatyczny założyciel, etno-szaman Atilla Grandpierre, stał się ikoną węgierskiej muzyki w grupie Vágtázó Halottkémek (skr. VHK), która powstała w 1975 r. i zyskała uznanie na świecie jako najlepsza grupa ”szaman-punk”. VÁGTÁZÓ CSODASZARVAS jest kontynuacją filozofii i muzyki firmowanej przez Atillę, tylko przełożonej na instrumenty akustyczne. W ich kompozycjach wybrzmiewa bogate dziedzictwo euroazjatyckiej muzyki m.in z Tuwy, Mongolii, Chin, osadzone w monumentalnych brzmieniach instrumentów etnicznych takich jak na tambura, cytra, dudy, starożytne węgierskie szamańskie bębny (Csángó). Muzycy zespołu związani są z alternatywną sceną niezależną, współtworząc na Węgrzech jej podwaliny i etos oporu wobec reżimu komunistycznego, jak i oficjalnej, koncesjonowanej wersji folkloru. Grupa po raz pierwszy przyjedzie do Polski.
Debiutancka płyta VÁGTÁZÓ CSODASZARVAS pt. „Pure Spring” znalazła się na pierwszym miejscu na liście najlepszych albumów 2006 roku na Węgrzech. Druga płyta pt. „Endless Asia!”, została uznana najlepszym albumem roku w kategorii world music, a także jednym z najlepszych albumów muzyki folkowej w historii i najlepiej sprzedających się płyt na Węgrzech.
WIĘCEJ INFO: // www.vagtazocsodaszarvas.hu/

TWINKLE BROTHERS&TREBUNIE TUTKI
Legendarny projekt połączonych formacji Trebunie-Tutki & Twinkle Brothers, którzy po dwudziestu latach, jakie upłynęły od pierwszego spotkania w Białym Dunajcu, postanowili otworzyć kolejny rozdział muzycznej przyjaźni.
Międzynarodowy sukces pierwszych wspólnych płyt przypieczętowano tytułami: Płyta Miesiąca w Wielkiej Brytanii, Wydarzenie Targów Muzycznych WOMEX w Berlinie, wreszcie – trzecia Płyta Dziesięciolecia World Charts Europe EBU. Płyty te są do dziś klasyką gatunku world music i kultowymi pozycjami na rodzimym rynku fonograficznym.
W tym międzykulturowym dialogu każdy jest sobą. Polscy Górale i jamajscy Rastamani chcą dziś wyśpiewać swoim językiem „Pieśni Chwały” – pochwałę radości życia, miłości, prawdy, tradycji i wiary. Ponad uprzedzeniami i podziałami, z optymistycznym przesłaniem gorących rytmów jamajskich i krzepiącej góralskiej nuty.
WIĘCEJ INFO - // www.trebunie.pl/

HUUN HUUR TU
To zespół, który rozsławił śpiew gardłowy ma całym świecie, gwiazda najważniejszych światowych festiwali.
W 1992 roku Kaigal-ool Khovalyg, Alexander Bapa, Sayan Bapa, i Albert Kuvezin, postanowili założyć kwartet Kungurtuk, którego celem miała być prezentacja tradycyjnych pieśni i muzyki tuwińskiej. Jednak szybko się okazało, że muzycy wychodzili poza tradycje i często prowadzali innowacje do starej muzyki. Wkrótce potem zmienili nazwę na Huun-Huur-Tu w tej chwili najbardziej znany na świecie zespół z Tuwy. W 1993 roku muzycy z Tuwy (w tym członkowie Huun-Huur-Tuu) pojechali do Stanów Zjednoczonych i wzięli udział w nagraniach takich muzyków i zespołów jak: Frank Zappa, Ry Cooder, the Chieftains, czy Kronos Quartet. Od 1993 roku zespół intensywnie koncertuje na całym świecie, ma także na koncie 9 płyt CD i kilkanaście nagranych wraz z innymi wykonawcami. Jak sami mówią, czują potrzebę nie tylko sprawiania, że piękna muzyka trwa, ale czują potrzebę wprowadzania do niej witalnych i ciekawych pomysłów. Tak stało się podczas współpracy z bułgarskim chórem Angelite, gdzie wysokie, charakterystyczne głosy Bułgarek, połączono ze śpiewem gardłowym.Dlaczego muzyka tuwińska jest tak popularna na Zachodzie? Zapytano kilka lat temu Sayana Bapę. Jest coś w rodzaju prawdziwego feelingu w tuwańskiej muzyce co sprawia wrażenie łatwo dostępnej i uczciwej tak, że każdy ją rozumie (…)To nie tylko na Zachodzie wzrosło zainteresowanie naszą muzykę… to dzieje się także w Tuwie. Ludzie którzy słyszeli nasze płyty, którzy dostali je od nas albo od innych muzyków, mają bardzo pozytywne reakcje wobec tego co robimy. Wielu młodych ludzi po raz pierwszy usłyszało te stare pieśni po raz pierwszy od nas, i jesteśmy dumni z tego, że sprawimy, że tradycja trwa, że pomagamy ją tworzyć. Szacunek dla naszych przodków jest kluczem w naszej muzyce, i poszukujemy w Tuwie ich głosów. Czytałem, że za dawnych czasów mężczyźni spotkali się i grali razem w sposób w jaki my to robimy. Była tradycja, że każdy grał daną melodię na swój własny sposób. Nie wiemy jak ta muzyka brzmiała, tak więc robimy to po swojemu w oparciu o znajomość tradycyjnego materiału, i w oparciu o tradycyjne podejście tworzenia muzyki. Staramy się powrócić do dawnych, wolniejszych rytmów… szybsze rytmy są raczej charakterystyczne dla muzyki współczesnej. Staramy się stworzyć akompaniament który podkreślałby duchowy aspekt naszych pieśni. W tym samym momencie nie czujemy się ograniczeni przez tradycję. Na przykład: bęben ramowy, w naszym przypadku, był używany jako instrument szamański, a nie jako akompaniament pieśni lirycznych. Dołączyliśmy go ponieważ podobnie jak nasze głosy i instrumenty stwarza bogate harmoniczne; ma własne melodie i rytmy. Grzechotki z byczych jąder i kości owiec też nie są tradycyjnym instrumentem. Ludzie używali byczych jąder jako solniczek. No i oczywiście gitara nie jest tuwińskim instrumentem.

Powiązane