Aktualności

22-03-2019-18:27:00

28 lat... R.E.M. – „Out of Time”

Okładka omawianej płyty

Podziel się na facebooku!

Rok 1991 zapisał się złotymi zgłoskami w historii muzyki rockowej. Powstało wówczas wiele albumów powszechnie uznanych za kluczowe w karierach zespołów prężnie działających w tamtych czasach. „Ten” Pearl Jamu, „Use Your Illussion” Guns N’ Roses, „Czarny Album” Metalliki, „Nevermind” Nirvany… Lista jest długa, a jedną z najciekawszych pozycji na niej jest “Out of Time” – płyta, która uczyniła z R.E.M. zespół o statusie światowej megagwiazdy.

R.E.M. odniósł spory sukces już przy poprzednim albumie, wydanym w 1988 roku „Green”. Ale po intensywnej trasie koncertowej, zespół potrzebował niemal rocznej przerwy, zanim nabrał sił, by rozpocząć pracę nad siódmym albumem – tym, który miał przynieść przełom.

„Out of Time” nagrany został między wrześniem a październikiem 1990 rokui w Bearsville Studios w Woodstock w stanie Nowy Jork oraz John Keane Studios w Athens w stanie Georgia. Album zmiksowano w Paisley Park Studios w Chanhassen w stanie Minnesota. Na stołku producenta zasiadł Scott Litt oraz osobiście członkowie zespołu.

Muzycy śmiało wykraczali poza swoją strefę komfortu i poza swoimi „domyślnymi” instrumentami, chętnie sięgali także po te dla nich niestandardowe. Bill Berry odpowiedzialny był zatem oczywiście przede wszystkim za perkusję i instrumenty perkusyjne, ale nagrał także afrykańskie kongi w utworze „Low”, gitarę basową w utworach „Half a World Away” i „Country Feedback”, pianino na „Near Wild Heaven” oraz chórki na „Near Wild Heaven”, „Belong” i „Country Feedback”.

Mike Mills zagrał standardowo na gitarze basowej, a oprócz tego odpowiedzialny był za nagrania organów na „Radio Song”, „Low”, „Shiny Happy People”, „Half a World Away” i „Country Feedback”. Zagrał także na pianinie na „Belong”, klawesynie na „Half a World Away”, instrumentach perkusyjnych na „Half a World Away”, klawiszach na „Losing My Religion” i „Texarkana”. Ponadto zaśpiewał główne wokale na „Near Wild Heaven” i przebojowym „Texarkana”.

Peter Buck poza elektrycznymi i akustycznymi gitarami, nagrał także ścieżki legendarnej mandoliny do przeboju „Losing My Religion” oraz do „Half a World Away”. Michael Stipe oprócz głównych wokali na większości utworów, odpowiedzialny był także za chórki w utworach, które zaśpiewał Mike Mills. Ponadto, zagrał na melodyce w „Endgame”.

W nagraniach wziął udział także cały zastęp gościnnych muzyków, którzy grali na takich instrumentach, jak skrzypce, wiolonczela, altówka, kontrabas, saksofony (barytonowy, tenorowy, altowy), klarnet basowy, skrzydłówka oraz elektryczna gitara stalowa.

Nie sposób pominąć istotnego wkładu Kate Pierson, znanej głównie z zespołu The B-52’s, która udzieliła się wokalnie na „Near Wild Heaven”, przede wszystkim zaś w duecie z Michaelem Stipe’m w „Shiny Happy People” i „Me in Honey”. Z kolei na funkowym „Radio Song” można usłyszeć głos rapera KRS-One, lidera amerykańskiej grupy hip-hopowej Boogie Down Productions.

Premiera „Out of Time” odbyła się 8 marca 1991 nakładem wytwórni Warner Bros. Records. Album dotarł do pierwszego miejsca na liście najlepiej sprzedających się albumów zarówno w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Łącznie figurował na tych listach przez 109 tygodni w USA i 183 tygodni w UK. Na całym świecie rozeszło się ponad 18 milionów kopii albumu, z czego ponad 4,5 miliona sprzedano w Stanach. Był to pierwszy album R.E.M., który osiągnął pierwsze miejsce po obu stronach oceanu. W Niemczech zdobył tytuł najlepiej sprzedającego się albumu R.E.M., z wynikami ponad 1 miliona i 250 tysięcy sprzedanych kopii.

Album zdobył dla grupy trzy nagrody Grammy w 1992 roku w kategorii Najlepszy Alternatywny Album oraz dwie dla singla „Losing My Religion” (w kategoriach Najlepsze Wykonanie Pop oraz Najlepszy Teledysk). Ponadto nominowany był w kategoriach: Nagranie Roku (za „Losing My Religion”), Piosenka Roku (za „Losing My Religion”), Album Roku i Najlepsza Rockowa Piosenka (za „Radio Song”).

Prestiżowy magazyn „Time” umieścił „Out of Time” na liście 100 Najlepszych Albumów Wszechczasów.

Co ciekawe i bardzo niespotykane, zespół nie wyruszył w trasę koncertową, by promować wydawnictwo. Nie zaszkodziło to jednak w żaden sposób sukcesowi, jaki ono osiągnęło.

Sukcesowi nie zawsze towarzyszył zachwyt krytyków. „Radio Song” to dobry przykład jednego z wielu niewypałów na albumie – nie szczędził cierpkich słów na temat albumu David Browne w recenzji dla „Entertainment Weekly” w 1991 roku. Aranżacja utworu tak bardzo stara się sprawić, by nie brzmiał on jak R.E.M., że nie brzmi jak cokolwiek innego, niż bałagan. „Out of Time” wypełnione jest takimi porażkami (...)

Stylistycznie „Out of Time” to zgrabna mieszanka klasycznego rocka, delikatnego popu, akustycznego folku i muzyki klasycznej, czego początki było słychać już na poprzednim albumie „Green”. Tym razem jednak pojawiły się także silnie zaznaczone elementy muzyki country, a nawet funku (już na otwierającym album, nieprzypominającym poprzednich dokonań zespołu singlu „Radio Song”), które można usłyszeć także na kolejnym albumie, „Automatic for the People” (1992).

Sonicznie album charakteryzuje bogata produkcja, czyste i klarowne brzmienie, eksponujące bogactwo instrumentów. Wypuszczono cztery single, wszystkie w 1991 roku: „Losing My Religion”, „Shiny Happy People”, „Near Wild Heaven” i „Radio Song”.

Michael Stipe tym razem zrezygnował z pisania o sprawach politycznych, co było dominującą tematyką na poprzednich płytach, na rzecz tekstów o osobistych doświadczeniach i przeżyciach, z czym mogło identyfikować się więcej słuchaczy. Wszystko, co chciał osiągnąć R.E.M. za pomocą swojego siódmego albumu, to wymyślenie na nowo piosenki o miłości – pisał Josh Tyrangiel w magazynie „Time”. Zamiast traktować te najbardziej zajechane emocje w sposób bezpośredni, Michael Stipe obrał drogę dookoła, pisząc impresjonistycznie o tym, jak miłość manifestuje się w samotności („Belong”), żalu („Country Feedback”), oraz, w najbardziej słynnej odsłonie, obsesji („Losing My Religion”).

Ten ostatni utwór był singlem pilotującym cała płytę i był to największy przebój grupy w całej karierze. Z kolei „Near Wild Heaven” była pierwszą piosenką, którą napisał i zaśpiewał basista Mike Mills. Podobnie jak „Texarkana”, która wprawdzie nie została wydana jako oficjalny singiel, ale mimo to świetnie radziła sobie na listach przebojów.

Ciekawa historia wiąże się z piękną balladą „Country Feedback”. Jak twierdzi sam Stipe, piosenka została napisana jako pewnego rodzaju eksperyment ze strumieniem świadomości – całość została nagrana tylko raz i w takiej wersji umieszczono ją na albumie.

W wersjach kasetowych i winylowych, nadano nazwy poszczególnym stronom. Pierwszą zatytułowano „Time Side” („Strona Czasu”), a drugą „Memory Side” („Strona Pamięci”).

W 2005 roku ukazała się reedycja nakładem Warner Bros. Records z dodatkowym DVD z miksem przestrzennym albumu autorstwa Elliot Schneidera. W 2011 roku z okazji 20-lecia albumu, ukazała się reedycja wersji stereo w wysokiej rozdzileczości, która stała się także częścią kolejnej reedycji wydanej 5 lat później.

W 2016 roku ukazała się reedycja z okazji 25 rocznicy ukazania się albumu nakładem Concord Records. Edycja rozszerzona zawiera liczne bonusy: na dodatkowych płytach CD znalazły się nagrania demo i koncert z Mountain Stage z 1991 roku, a na bonusowym dysku Blu-Ray album „Out of Time” w wersjach z dźwiękiem o wysokiej rozdzielczości i dźwiękiem przestrzennym, teledyskami do utworów „Radio Song”, „Losing My Religion”, „Low”, „Near Wild Heaven”, „Shiny Happy People”, „Belong”, „Half a World Away” i „Country Feedback” oraz elektroniczną prasówką „Time Piece”.

„Out of Time” to skrajny punkt wieloletniej metamorfozy, jaką przechodził R.E.M. Z niszowego, alternatywnego zespołu, stopniowo przekształcili się w grupę piszącą największe przeboje i wypełniającą stadiony. I jak zwykle w takich sytuacjach, chociaż wielu starych fanów czuło się urażonych utratą poczucia elitarności, jednego zespołowi odmówić nie można – że „sprzedali się” ze stylem.

Tracklista:

1. „Radio Song”

2. „Losing My Religion”

3. „Low”

4. „Near Wild Heaven”

5. „Endgame”

6. „Shiny Happy People”

7. „Belong”

8. „Half a World Away”

9. „Texarkana”

10. „Country Feedback”

11. „Me in Honey”

źródło: Tymoteusz Kociński / Koncertomania.pl
22-03-2019-18:27:00

Podziel się na facebooku!

TAGI: r.e.m.