Inauguracja roku L. van Beethovena - koncert symfoniczny w Zielonej Górze

Bilety na koncert Inauguracja roku L. van Beethovena - koncert symfoniczny w Zielonej Górze - 07-02-2020

Inauguracja roku L. van Beethovena - koncert symfoniczny w Zielonej Górze

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Zielonogórskiej , Andrzej Kosendiak , Katarzyna Zdybel-Nam

07.02.2020 19:00

Zielona Góra(Lubuskie) - Filharmonia Zielonogórska im. Tadeusza Bairda


Inauguracja roku L. van Beethovena – koncert symfoniczny
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Zielonogórskiej

Andrzej Kosendiak – dyrygent
Katarzyna Zdybel-Nam – fagot
Program:
L. van Beethoven – Uwertura Ruiny Aten
G. Rossini – Koncert na fagot i orkiestrę
L. van Beethoven – II Symfonia D-dur

Muzyka Ludwika van Beethovena wydaje nam się bardzo dobrze znana głównie poprzez kontakt z jego symfoniami, sonatami i uwerturami . Jednak twórczość ostatniego z klasyków wiedeńskich jest znacznie obszerniejsza i raczej rzadko zdarza nam się słyszeć muzykę Beethovena napisaną jako tło przedstawień teatralnych - w tym przypadku realizacji scenicznej dzieła literackiego Augusta von Kotzebue “Ruiny Aten”. Kompozycja zbliżona do dramaturgii dzieł operowych również rozpoczyna się uwerturą, której charakter pomimo późnego opusu (113) z roku 1811 wydaje się lekki niczym włoskie uwertury Rossiniego. “Ruiny Aten” zostały dedykowane nowemu teatrowi w Peszt (części dzisiejszego Budapesztu).
Tym bardziej ciekawie zabrzmi zestawienie z Koncertem na fagot mistrza włoskiego bel canto, który poza głównym operowym nurtem swojej twórczości nie zapominał o koncertowych dziełach instrumentalnych i symfoniach. Rzadko w roli solisty rozbrzmiewa również fagot, którego obecność w muzyce ma ogromne znaczenie już od barokowego basso continuo. Instrument o szerokiej skali możliwości brzmieniowych w koncercie Rossiniego zabrzmi niczym włoska pieśń bez słów.
Po przerwie czas na II Symfonię D-dur (1803) Ludwika van Beethovena - dzieło pozostające jeszcze we wczesnym stylu symfonicznej twórczości kompozytora, już jednak z charakterystycznym operowaniem nasyconym orkiestrowym tutti. II Symfonia pozostaje nieco w cieniu napisanych później III (Eroiki) i V (Symfonii losu), stąd też warto jest zwrócić na nią uwagę, bo nieczęsto mamy możliwość jej wysłuchania koncertowego.