JazzKLUB / 20-lecie zespołu RGG w Katowicach


Wykonawcy
Łukasz Ojdana – fortepian
Maciej Garbowski – kontrabas
Krzysztof Gradziuk – perkusja
goście:
Samuel Blaser – puzon
Pauli Lyytinen – saksofon tenorowy, saksofon sopranowy

Jubileusz 20 lat działalności artystycznej to poważna rzecz, zasługująca na szczególne celebrowanie, a już na pewno warta odnotowania w wyjątkowy sposób. Tym bardziej, że w przypadku formacji RGG jest co wspominać. To też taki moment, kiedy w naturalny sposób sięga się do początków istnienia, wydobywa z zakamarków pamięci co ważniejsze wyróżnienia i nagrody, podziwia rozwój, ale także próbuje odnaleźć w pierwszych aktywnościach zalążek tego, czym zespół jest dzisiaj. To również dobra chwila do przeanalizowania dokonań, krok po kroku, w poszukiwaniu wielkości w nagraniach historycznych i najważniejszych inspiracji. Szczególnie tych, które nie uległy erozji i wciąż, w jakiś cudowny sposób, determinują dzisiejsze działania artystyczne jubilata. Czy wciąż nad jego muzyką unosi się chłodne piękno Skandynawii? Czy może jest w niej nadal wyczuwalny duch Mieczysława Kosza? Albo rys nakreślonej przez Karola Szymanowskiego idei wiecznej włóczęgi artysty?
Wyjątkowe miejsce przy takich okazjach poświęca się zazwyczaj napęczniałemu przez lata dossier. Pieczołowicie śledzi i objaśnia, jeśli nie wszystkie, to z pewnością te najbardziej spektakularne kolaboracje, składające się na samym końcu w prawdziwie imponujące CV, poprzez które najwygodniej i chyba najbezpieczniej jest postrzegać działalność każdego zespołu. Tym bardziej, gdy lista jest tak imponująca i zawiera nazwiska zarówno artystów z tego samego pokolenia, jak również wielkie gwiazdy tworzące historię muzyki. Niektóre z dokonań RGG, szczególnie albumy nagrane z Vernerim Pohjolą, Samuelem Blaserem, Trevorem Wattsem czy Evanem Parkerem, z pewnością zostaną zapisane złotymi literami w annałach polskiego jazzu, a legendarna, dwuletnia współpraca z ikoną polskiej sceny, Tomaszem Stańką, jeszcze długo będzie pretekstem do snucia rozważań jak bardzo żal, że zabrakło czasu, aby udokumentować ją na płycie, najlepiej w katalogu monachijskiej świątyni Editions of Contemporary Music.
W przypadku RGG jest jednak zdecydowanie za wcześnie na czynienie tego rodzaju podsumowań. A prawdę powiedziawszy, to kto wie, czy w ogóle kiedykolwiek będzie ku temu dogodna pora? W swojej surowości, nieoczywistej urodzie czy nieprzewidywalności, RGG wciąż opowiada bez słów być może najważniejszą historię, jaką mogą opowiedzieć twórcy - historię o procesie uzyskiwania muzycznej, a może i nie tylko muzycznej, wolności. Wolności oddalonej od etykiet stylu, nieuwikłanej w niepotrzebny przymus albo głupią powinność.
W palecie kilkunastu rozpoznawalnych w kraju jazzowych triów fortepianowych zespół RGG zajmuje szczególną pozycję. Powstała w 2001 roku formacja od 2013 roku działa w składzie: Łukasz Ojdana (fortepian), Maciej Garbowski (kontrabas), Krzysztof Gradziuk (perkusja). Cała trójka to absolwenci Instytutu Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach. To muzycy o sporym doświadczeniu, z dorobkiem, który potwierdzają nagrody, wyróżnienia i stypendia. Ich zainteresowania sięgają daleko poza jazz i poza muzykę, są artystami o wyjątkowej, rzadko spotykanej świadomości tego, co robią i do jakiego celu dążą. Sytuują się wyraźnie w przestrzeni nie tylko jazzu, ale też współczesnej muzyki improwizowanej o proweniencji europejskiej.