Koncert Espresso w Krakowie


Koncerty Espresso dla krakowian – nowy cykl koncertowy solistów Sinfonietty Cracovii w oddziałach Muzeum Narodowego w Krakowie.

Orkiestra Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Sinfonietta Cracovia we współpracy z Muzeum Narodowym w Krakowie przedstawiła starannie przygotowany repertuar koncertów kameralnych, które zabrzmią w murach Muzeum, w otoczeniu najwybitniejszych dzieł sztuki. Mistrzowie muzyki, wyjątkowe miejsca na kulturalnej mapie Krakowa, a wszystko to w niecodziennej konwencji spotkania przy kawie...

Miejska Orkiestra oferuje krakowianom możliwość niezobowiązującego kontaktu z klasycznym repertuarem: od Bacha, przez Mendelssohna aż po Szymanowskiego. Ponadto repertuar każdego z krótkich – około półgodzinnych koncertów – wzbogaci występ na bis spod znaku muzyki filmowej. Agata Grabowiecka, dyrektorka Sinfonietty Cracovii: Chcemy pokazać, że uczestnictwo w kulturze to nie tylko koncert czy wystawa – to styl życia. Koncerty Espresso będą krótkie i przyjemne, a jednocześnie wzbogacające. Sięgamy po nowego odbiorcę. Stworzymy przyjazne warunki do wejścia w świat muzyki klasycznej i sztuki tym, którzy nie uczestniczą regularnie w życiu kulturalnym Krakowa.

Koncerty Espresso to wyjątkowa podróż przez dziewięć oddziałów Muzeum Narodowego. Program obejmuje dziewięć wydarzeń zaplanowanych na ten rok. Raz w miesiącu, w samo południe w wybranych oddziałach Muzeum zabrzmią dźwięki muzyki klasycznej rozpisanej na smyczkowe brzmienie Sinfonietty Cracovii, jednej z najważniejszych orkiestr kameralnych Polsce. Formuła koncertów jest prosta i przyjemna. W otoczeniu dzieł sztuki uczestnicy Koncertów Espresso będą mieli możliwość wysłuchania kameralistów Orkiestry Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Sinfonietta Cracovia. Około trzydziestominutowy koncert będzie połączony z krótką prezentacją wybranego dzieła sztuki w wykonaniu najwybitniejszych ekspertów w dziedzinie historii sztuki. Repertuar wykonywany przez muzyków będzie nawiązywał bezpośrednio do prezentowanego obrazu lub rzeźby (do epoki, tematu czy nastroju). Dla uczestników koncertu przygotowana zostanie również filiżanka ulubionej kawy – wszystko po to, aby żyjącym w codziennym pędzie mieszkańcom Krakowa zaoferować choćby chwilę wytchnienia w bliskości sztuki.

W ramach biletu na Koncert Espresso Muzeum Narodowe zaprasza do zwiedzania poszczególnych oddziałów Muzeum, które na czas wydarzenia zarezerwowane będą wyłącznie dla jego uczestników. A będą to między innymi: Pałac Biskupa Erazma Ciołka, Muzeum Wyspiańskiego, Gmach Główny, a nawet – Willa ATMA w Zakopanem. Na otwarcie cyklu – już 24 kwietnia w samo południe – Sinfonietta Cracovia odwiedzi Muzeum Książąt Czartoryskich, gdzie bohaterką spotkania będzie Dama z gronostajem pędzla Leonardo Da Vinciego, a zabrzmi Oktet Es-dur Felixa Mendelssohna oraz… filmowa niespodzianka.

Espresso z Mendelssohnem
Zarówno Felix Mendelssohn, jak i jego trzy lata młodsza siostra Fanny, byli cudownymi dziećmi. W wieku ośmiu lat chłopiec miał za sobą występ na fortepianie podczas prywatnego koncertu, zaś Fanny grywała z pamięci fugi Bacha. 11-letni Felix miał już na koncie pierwsze utwory. Do szczytowych osiągnięć okresu młodzieńczego, obok uwertury do „Snu nocy letniej”, należy niewątpliwie Oktet smyczkowy Es-dur op. 20. Ukończony 15 października 1825 roku utwór wyszedł spod ręki 16-letniego kompozytora. Rodzina państwa Mendelssohnów zamieszkała wówczas pod nowym berlińskim adresem, w nieistniejącym już domu przy Leipzigerstrasse 3. Dom był nieco zniszczonym pałacem, do którego przynależał ogród, łąki i niewielkie gospodarstwo. Ogrodowe skrzydło domu stało się za to miejscem niedzielnych koncertów rodzinnych, na które przychodziła berlińska socjeta. Felix grał na fortepianie, skrzypcach i altówce, Fanny grała na fortepianie, druga siostra Rebecka śpiewała, a brat Paul grał na wiolonczeli. U Mendelssohnów występowali też słynni wirtuozi, m.in. Franz Liszt, Joseph Joachim czy Ferdinand David. W takiej atmosferze domowego muzykowania powstał właśnie wspomniany Oktet smyczkowy, przeznaczony na czworo skrzypiec, dwie altówki i dwie wiolonczele. Gatunek oktetu zakładający tak nietypowy smyczkowy skład, był w tamtym czasie prawdziwą nowością i dopiero zyskiwał na popularności. Dedykowany zaprzyjaźnionemu skrzypkowi i nauczycielowi Eduardowi Ritzowi utwór został wykonany z dużym powodzeniem 30 stycznia 1836 roku. Kluczowa jest uwaga wykonawcza młodego kompozytora, aby Oktet grany był przez wszystkie instrumenty w orkiestrowym stylu, na wzór symfonii.