Festiwal Tauron Nowa Muzyka 2016 Bilet Jednodniowy


Festiwal Tauron Nowa Muzyka

Teren Muzeum Śląskiego | Katowicka Strefa Kultury | Katowice

XI edycja Festiwalu Tauron Nowa Muzyka w tym roku odbędzie się w dniach
18-21 sierpnia w Katowicach na terenie Strefy Kultury, w której  skład wchodzą Muzeum Śląski, siedziba Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia i Międzynarodowe Centrum Kongresowe. Do Katowic zjadą w tym roku najciekawsi przedstawiciele muzyki klubowej, hip-hopu, alternatywy i szeroko pojętych nowych brzmień, a także artyści specjalizujący się w jazzie i neoklasyce.

Drugie ogłoszenie artystów tegorocznej edycji Festiwalu Tauron Nowa Muzyka, to niezwykle eklektyczny zestaw. Z jednej strony Floating Points z żywym zespołem, który zaprezentuje materiał ze świetnego albumu Elaenia, z drugiej nieobliczalny Oneohtrix Point Never. Zagości także legenda techno i electro z Detroit – grupa Aux88 oraz świeża krew brzmień 4x4 – Matrixxman z Nowego Jorku. Legenda drum’n’bassu, Roni Size przypomni początki gatunku wespół z DJ-em Krustem i MC Dynamite, a Kid Simius pokaże co dzieje się gdy żądny muzycznych wrażeń młody Hiszpan przenosi się do Berlina. Polskę reprezentują supergrupa Slalom oraz Beneficjenci Splendoru w nowym, hip-hopowym wydaniu.

W tym roku Festiwal zyska także nową scenę. W trakcie dwóch festiwalowych dni w mniejszej sali NOSPR można będzie posłuchać jazzu i muzyki neoklasycznej w wyjątkowych warunkach – kameralna sala, podobnie jak główna, cechuje się fantastyczną akustyką. Scena pomieści kilkaset osób i będzie spokojną przystanią pomiędzy znacznie głośniejszymi brzmieniami płynącymi z pozostałych stron Festiwalu. Pierwszym artystą, który na niej wystąpi jest Lubomyr Melnyk.

Fat Freddy’s Drop

Fat Freddy’s Drop na Festiwalu odpowiadać będą za rozgrzanie publiczności, która pod koniec sierpnia nocami nieraz marznie.
Improwizujący kolektyw łączący reggae, dub, jazz i funk z rytmiką techno i muzyki ludowej do Katowic przyjedzie z najnowszym albumem Bays wydanym pod koniec ubiegłego roku. Autorzy hitu Midnight Marauders znani są z tego, że ich utwory na koncertach i płytach mają ze sobą niewiele wspólnego – grupa nieustannie improwizuje, a numery ewoluują i dopiero gdy spełnią oczekiwania muzyków, trafiają na płytę.

Battles

Jeśli szukać by wśród poprzednich edycji festiwalu koncertu, który na dobre zapisał się w jego historii to występ Battles z 2008roku na cieszyńskiej edycji Nowej Muzyki wydaje się pierwszym wyborem. Wówczas grupa po raz pierwszy i ostatni wystąpiła w Polsce jeszcze w 4-osobowym składzie z Tyondai’em Braxtonem. John Stanier rozwalił wówczas swoją perkusję i na koniec grał trzymając bęben na kolanach. Dziś Battles to trochę inny zespół – po odejściu Braxtona zmieniło się brzmienie, a zespół zaczął jeszcze bardziej eksperymentować ztempem i rytmem.
Wyrazem tych zmian jest trzecia, wydana w ubiegłym roku płyta La Di Da Di, która dzięki współpracy z gościnnymi wokalistami jest powrotem do nieskrępowanego niczym, dadaistycznie rozbuchanego instrumentalnego brzmienia.

Floating Points Live

Po wydanym w ubiegłym roku albumie Elaenia, Sam Shepherd i jego projekt Floating Points po prostu musieli pojawić się na Festiwalu Tauron Nowa Muzyka. Już jesienią 2014 roku, kiedy w trakcie wywiadu podczasRed Bull Music Academy Shepherd prezentował fragmenty nadchodzącego albumu, wiadomo było, że szykuje się dzieło wybitne. Wraz z wydaniem Elaeni Floting Points awansował do tej samej ligi co The Cinematic Orchestra i Bonobo, jednocześnie nadając nieco przykurzonej odmianie jazzującej elektroniki sporo świeżości. Album zdominował zorientowane na nowe brzmienia podsumowania płytowe ubiegłego roku zajmując pierwsze miejsce w rankingu Resident Advisor. Aktualnie Sam Shepherd objeżdża świat z nowym, żywym zespołem, z którym prezentuje materiał znajnowszego dzieła. Aż dziw, że to jego płytowy debiut.

Snarky Puppy

Snarky Puppy to wywodzący się z Teksasu, a aktualnie stacjonujący w Nowym Jorku instrumentalny kolektyw czerpiący z dokonań najlepszych twórców nu-jazzowych w rodzaju Portico Quartet czy Bonobo i prezentujący je na swoją modłę, w eleganckiej bigbandowej formule. Grupa ma na koncie nagrodę Grammy, a jej muzycy grają w zespołach Erykah Badu, Justina Timberlake’s czy Snoop Dogga. Są też niezwykle aktywni koncertowo – rocznie dają ponad 200 występów z jazzowymi festiwalami w rodzaju Monterey Jazz Festival czy Melbourne International Jazz Festival na czele.. Grupie przewodzi Michael League – basista, gitarzysta, kompozytor i aranżer. Snarky Puppy funkcjonuje w trojaki sposób– to z jednej strony zespół, z drugiej ekipa producentów i muzyków sesyjnych dla innych artystów, a z trzeciej grupa edukatorów muzycznych. W lutym ukaże się najnowszy album zespołu – Family Dinner – Volume 2 nagrany z udziałem gościnnych wokalistów. Wśród tych ostatnich znalazł się m.in.
David Crosby znany przede wszystkim z grupy Crosby, Stills, Nash & Young.

Roots Manuva

Ostoja londyńskiej wytwórni Big Dada, Roots Manuva w ubiegłym roku powrócił z nowym albumem Bleeds. Album jak zwykle pełen był trafnych społecznych obserwacji, jamajskiego feelingu, rozwibrowanego basu i gorącej mieszanki hip-hopu, muzyki tanecznej, dubu i funku. Tym razem Manuva wysoko postawił poprzeczkę jeśli chodzi o dobór producentów. Na Bleeds za podkłady odpowiadają m.in. Four Tet, Adrian Sherwood,Switch czy młody brytyjski talent Fred. Sam autor przyznaje, że to jego najbardziej emocjonalny album, który dla niego jest współczesnym odpowiednikiem uduchowionych utworów muzyki soul czy wielkich hymnów rasta.

Oneohtrix Point Never

Daniel Lopatin w ubiegłym roku pokusił się o prawdziwąrewolucję jeśli chodzi o swój flagowy projekt Oneohtrix Point Never. Po serii utrzymanych w mniej lub bardziej podobnej stylistyce albumów które oparte były na loopowanych partiach syntezatorów, które z kolei układały się w przestrzenne i generalnie miłe dla ucha pasaże, zaserwował prawdziwą bombę. Album, który on sam określa jako „rockowy” to mieszanka totalna – mamy tu syntezatory udające gitarowe riffy, połamane bity, zmiany tempa, za którymi trudno nadążyć, szalonąimprezę z dużą ilością kwasu i sporo kosmicznych patentów, które na długo zostają w głowie.
Jeśli jeszcze nie słuchaliście The Garden of Delete, czym prędzej to zróbcie.

Roni Size b2b DJ Krust present Full Cycle

Po niezwykle udanej trasie ze składem Reprazent w 2015 roku, Roni Size po dwunastu latach przerwy postanowił połączyć siły z DJ Krustem, żeby zaprezentować materiał z czasów świetności wytwórni Full Cycle. Roni Size i DJ Krust wspomniany label założyli w 1994 roku i w jego barwach wydawali materiał czerpiący z hardcore’u, jungle i ragga włączając do niego elementy hip-hopu, jazzu czy funku. Podczas tegorocznych setów dwójki dominować mają właśnie brzmienia z tamtych czasów, wzbogacone o liczne niepublikowane numery, smaczki, dubplate’y i nigdy nie wydane miksy. Sety Size’a i Krusta z końca lat 90. były absolutnie miażdżące, można więc spodziewać się potężnej dawki surowego drum’n’bassu i jungle pożenionego z jazzem. DJ-om towarzyszył będzie równielegendarny Dynamite MC.

Lubomyr Melnyk

Lubomyr Melnyk to ukraiński pianista i kompozytor znany z racji swojej techniki gry na fortepianie – continuos music – polegającej na graniu szybkich nut i skomplikowanych serii nut, zwykle przy użyciu pedału forte, który generuje dodatkowe pogłosy. Uważany jest za najszybszego pianistę świata, jego utwory utrzymane są w tempie 12-14 nut na sekundę.
Melnyk był aktywny przede wszystkim w latach 70. i 80. jednak dzięki wytwórni Erased Tapes, która w XXI wieku wznowiła sporączęść jego materiału, dziś przeżywa drugą młodośćwystępując w miejscach, gdzie muzyka klasyczna dotąd rzadko była prezentowana, np. na tegorocznej edycji festiwalu Primavera Sound.

King Midas Sound x Fennesz

Każdy kolejny projekt Kevina Martina z miejsca staje się klasykiem nowych brzmień. Niezależnie od tego czy tworzy jako The Bug czyz projektem King Midas Sound czy z którymkolwiek ze składów sprzed lat.
Tym razem Martin zaskoczył wyjątkowo spokojnym brzmieniem – jego projekt z Fenneszem to oniryczna podróż przez bujające basy, kojące wokale i szumiące podkłady. Zarówno basy Martina jak i pogłosyFennesza w wersji studyjnej mogą wydawać się spokojne, na żywo jednak obaj panowie na pewno odkręcą gałki swoich sprzętów znacznie odważniej.

The Orb

The Orb to legenda, której nikomu nie trzeba przedstawiać. Zespół, który stawiał podwaliny ambitne house’u w ostatnich latach nie bał się eksperymentów – współpracował m.in. z DavidemGilmourem i Lee Scratch Perrym. Na wydanym w ubiegłym roku albumie Moonbuilding 2703 AD powrócił z pierwszą porcją nowego materiału od 2009 roku i albumu Baghdad Batteries. Złożona z czterech rozbudowanych utworów płyta przywodzi na myśl najlepsze dokonania The Orb z lat 90, przesiąknięte nielegalnymi substancjami i pozwalające zatracić się w nich bez reszty.Jeśli wierzyć recenzjom, to najlepszy album Alexa Patersona od 20 lat.

Levon Vincent

Levon Vincent to jedna z czołowych postaci renesansu nowojorskiego house’u. Wychowany na klubach, sklepach płytowych i kulturalnym fermencie czasów przed nastaniem ery burmistrza Giulianiego, Levon chłoną klubową atmosferę aby w końcu w 2008 rokuzałożyć własną wytwórnię – Novel Sound. Nagrywał też dla innych labeli, w tym dla Ostgut Ton powiązanego z klubem Berghaim. Po wydaniu numeru Late Night Jam, który trafił właśnie na EP-kę dla Ostgut Ton, Levon ugruntował swoją pozycję utalentowanego producenta, a wspomniany numer zagościł w setach Marcela Dettmana, Pearson Sounda i innych producentów.

Benjamin Damage

Niedawno zakończyła działalność dowodzona przed duet Modeselektor wytwórnia 50Weapons specjalizująca się w mocnym i surowym techno.
Nagrywali dla niej m.in. Shed, Untold, Marcel Dettman i właśnieBenjamin Damage, który w 2010 roku został pierwszym artystą, który z 50Weapons podpisał kontrakt. Damage ma na koncie dwa albumy – Heliosphere i Obsidian oraz liczne EP-ki czy wydawnictwa nagrane z innymi artystami (m.in. z Doc Daneeka). Damage specjalizuje się w surowym techno, które łączy jednak z kosmicznymi brzmieniami syntezatorów. Kosmiczne inklinacje widać zresztą w tytułach jego płyt i utworów – Heliosphere, Cosmonaut, Light Year etc. Damage występował w najlepszych klubach z mocnym techno z Berghaim i Fabric na czele, można więc spodziewać się potężnej dawki brzmienia w tonacji 4x4.

Deadbeat

Za sprawą ukrywającego się pod pseudonimem Deadbeat ScottaMonteith, na festiwalu nie zabraknie głębokich basów, pogłosów i innych dubowych efektów. Deadbeat, który z producenta syntezatorów przeobraził się 15 lat temu w producenta specjalizującego się w cyfrowym dubie, który w zależności od humoru wzbogaca techno, housem czy innymi gatunkami muzyki klubowej. Do Katowic przyjedzie z zeszłorocznym albumem Walls and Dimensions, na którym prezentuje bardziej piosenkowe podejście do swojej twórczości, a towarzyszą mu gościnni wokaliści zFinkiem na czele.

Aux88

O ile Matrixxman to jedna z wschodzących gwiazd techno z USA, o tyle
Aux88 to absolutna legenda. Grupa zaczynała pod koniec lat 80. grając w Detroit covery Cybotrona i Model500 używając do tego mało znanych wówczas syntezatorów midi. Początkowo znani jako RX-7 szybko wyrośli na czołowych innowatorów electro. Grupa tworzona wówczas przez Tommy’ego Hamiltona, Keitha Tuckera i Anthony’eo Hortona podpisała kontrakt z dowodzoną przez Juana Atkinsa wytwórnią Metroplex. W trakcie swojej kariery grupa przechodziła liczne mutacje – zarówno brzmieniowe jak i personalne, jednak cały czas pozostawała jednym z ciekawszych projektów sceny klubowej Detroit. Dziś grupa ma na koncie siedem studyjnych albumów i liczne EP-ki, status jednej z największych gwiazd sceny klubowej Detroit, a także świetny film dokumentalny – APortrait of an Electronic Band.

Matrixxman

Matrixxman to zeszłoroczny debiutant wywodzący się z wytwórni Ghostly International. Jak sugeruje jego ksywka, Matrixxman interesuje się przyszłością i jej mrocznymi wizjami. Z upodobaniem tropi teorie spiskowe, a do tego jest fanatykiem Z Archiwum X. Z kolei Homesick to spora porcja mrocznego techno, która po równo czerpie z wszystkich trzech źródeł gatunku – Detroit, Chicago i Berlina. Materiał jest niezwykle zmechanizowany i jeśli ma być wizją przyszłości Matrixxmana to najbliżej jej chyba do filmowej odsłony Blade Runnera.
Kid Simius

Młody chłopak z hiszpańskiej Granady wyemigrował do Berlina, gdzie postanowił spróbować swoich sił w muzyce. Otoczyłsię niezliczoną ilością syntezatorów oraz żywych instrumentów i zaczął grać niezwykle energetyczne koncerty, w dużej mierze bazujące na improwizacji.
Jednocześnie Kid Simius uwielbiał proste i chwytliwe melodie i nieważne było dla niego czy gra je na gitarze czy na Moogu. Na wydanym w 2012 roku albumie do powyższej mieszanki dorzucił jeszcze inspiracjemuzyką hiszpańską. Z kolei na zeszłorocznej EP-ce do współpracy zaprosił m.in.
członków grupy Bonaparte, a sam zaczął śpiewać. Co trafi na jego drugi, zaplanowany na ten rok album? Tego nikt nie wie.

Smolik/Kev Fox

Nowy projekt Andrzeja Smolika, powołany do życia we współpracy z pochodzącym z Manchesteru Kevem Foxem. Całości dopełniają goście: Bokka i Natalia Grosiak z Mikromusik. Materiał jest jak na produkcje Smolika wyjątkowo rockowy co słychać już w singlu promującym całość – w utworze Run. Kev Fox już wcześniej był znany w Polsce, regularnie koncertował nad Wisłą co przełożyło się na popularność albumu, uznanie krytyków, a w efekcie – tytuł najlepszej polskiej płyty roku według Gazety Wyborczej.

Beneficjenci Splendoru

Już za kilka dni ukaże się czwarty album Beneficjentów Splendoru, projektu Marcina Staniszewskiego – niegdyś dziennikarza, dziś głównie muzyka – w ramach którego celnie i zwykle bardzo ostro komentuje otaczającą nas rzeczywistość. Po utrzymanej w klimatach brudnego electro płycie Bóg, Honor, Mam Talent, Staniszewski zamierza zwrócić się w stronę hip-hopu, choć znając jego poprzednie dokonania, raczej daleko mu będzie do kanonicznej odmiany gatunku. Po wydanym w ubiegłym roku singlu Prezydent Klenczon wiadomo, że lekko nie będzie, a jeśli komuś się należy, to na pewno mu się w tekstach Beneficjentów dostanie. A niewykluczone, że tym co się nie należy - także.

Slalom

Supergrupa założona przez Bartłomieja Tycińskiego (Mitch & Mitch, Alte Zachen, Starzy Singers), Bartosza Webera (Baaba, Mitch & Mitch) i Huberta Zemlera (Piętnastka, Natalia Przybysz, Moped) pod skrzydłami wytwórni LADO ABC. Muzyka grupy jest tak różnorodna jak zespoły, z których wywodzą się ich członkowie. Podstawowy skład to gitara hawajska, sampler i syntezator analogowy. Brzmieniowo Slalom usilnie stara się uniknąć klasyfikacji balansując gdzieś pomiędzy krautrockiem, country i muzyką improwizowaną. Grupa ma na koncie dwa albumy. Ostatni z nich zatytułowany jest Wunderkamera, a muzycy opowiadają na nim za pomocą osobliwych dźwięków o gabinetach osobliwości z przełomu XVI i XVII wieku.

Stara Rzeka

Stojący za projektem Stara Rzeka (i wieloma innymi) Kuba Ziołekto aktualnie najciekawsza postać polskiej alternatywy. Nagrodzony niedawno Paszportem „Polityki” wprawdzie zapowiadał koniec działalności pod tym szyldem, jednak do czasu wymyślenia nowego Starą Rzekę wciąż będzie można oglądać na koncertach. I dobrze, bo to właśnie na koncertach Ziołek pokazuje pełnię swojej możliwości. Wychodzi daleko poza folkowo-blackmetalowe brzmienie swoich albumów i sprawnie balansuje pomiędzy wspomnianymi gatunkami, spogłosowanym songwritingiem, noisem, a nawet taneczną elektroniką.

XI Festiwal Tauron Nowa Muzyka odbędzie się w dniach 18-21 sierpnia 2016 roku na terenie Muzeum Śląskiego i katowickiej Strefy Kultury.

www.festiwalnowamuzyka.pl
www.facebook.com/nowamuzyka

Lista Wykonawców


Kamasi Washington (USA)
Fat Freddy's Drop (NZ)
Battles (USA)
Floating Points Live (UK)
Snarky Puppy (USA)
Roots Manuva (UK)
Oneohtrix Point Never (USA)
Roni Size & DJ Krust Presents Full Cycle Sound (UK)

The Field (SE)
Shobaleader One (UK)
Ceephax Acid Crew (UK)
Tarwater (DE)
Jimmy Edgar DJ Set (US/DE)
Double Vision (AtomTM x Robin Fox) (CL/AU)
Lena Willikens (DE)

Lubomyr Melnyk (UA)
Masayoshi Fujita (JP)
King Midas Sound & Fennesz (UK/AT)
The Orb (UK/DE)
Clouds (UK)
Kuedo + Werkflow AV Show (DE/UK)
Tiga (CA)
Actress (UK)
Levon Vincent (US)
Benjamin Damage (UK)
Deadbeat (CA)  Aux88 (USA)
Fakear (FR)
Matrixxman (USA)
Kassem Mosse (DE)
Kid Simius (DE)
Maria Peszek (PL)
Smolik/Kev Fox (PL/UK)
Beneficjenci Splendoru (PL)
Slalom (PL)
Stara Rzeka (PL)
Bartek Kujawski (PL)
Duy Gebord (PL)
Fischerle (PL)
FOQL (PL)
Mirt/Ter (PL)
Palcolor (PL)
T’ien Lai (PL)
Wrong Dials (PL)



Powiązane