Recenzja

25-04-2018-23:00:04

Sting & Shaggy - 44/876

Ocena:

Sting i Shaggy nagrali razem płytę i o dziwno nie jest to koniec świata.

Album "44/876" wielu pewnie zaskoczy. Nie chodzi o to, że Sting i Shaggy połączyli siły - do tej myśli już się przyzwyczailiśmy, będąc bombardowanymi singlem "Don't Make Me Wait". Zaskakuje, że ta płyta nie jest tak zła, jak można się było spodziewać. Piosenki są dość przyjemne, bujające, raczej stonowane, przesiąknięte klimatem Jamajki, ale przepuszczone przez stingowe filtry. Zaskakuje ponadto, że ten krążek nie brzmi jak sztuczny, wymyślony gdzieś na marketingowych zebraniach twór (serio, nikt by tego nie wymyślił). Wręcz przeciwnie, wszystko wskazuje na to, że Anglik i Jamajczyk naprawdę świetnie się bawili, nagrywając te piosenki i że autentycznie odnaleźli nić porozumienia.

Mimo tych niewątpliwych atutów, "44/876" to zaledwie nieirytujący (z drobnymi wyjątkami), pełen banałów zestaw. Większość roboty (to kolejne zaskoczenie) odwala Sting. Poszczególne utwory (choć w miękkich rytmach reggae) bardziej przypominają dotychczasowe dokonania frontmana The Police, niż hity, którymi zasłynął Mr. Bombastic. Shaggy nierzadko brzmi jakby hurtowo dograł swoje wersy i kazał podoklejać, gdzie bądź. Wyjątkiem najbardziej przebojowe, radiowe, ładnie melancholijne "Gotta Get Back My Baby". Sting z kolei najmocniej wypada w dość eleganckim "Waiting For The Break Of Day", które w remiksie bez Shaggy'ego spokojnie mogłoby uchodzić za zagubione nagranie z sesji do pierwszych solowych płyt Anglika.

"44/876" raczej do końca nie zadowoli ani fanów Stinga ani Shaggy'ego (choć Sting dawno nie był tak wyluzowany, swobodny, nienapuszony). Nie najdziemy tu również niczego odkrywczego. Ot, piosenki, które będą nieźle brzmieć w radiu.

Lista utworów: