Recenzja

26-02-2019-00:00:03

Dream Theater - Distance over Time

Ocena:

Dream Theater nie nagrali nowej płyty, by zdominować listy przebojów (choćby rockowych), nie wydali swego 14. albumu, by zyskać nowe grono sympatyków, longplay nie ukazał się, by ujawnić nowe oblicze progresywnych gigantów. Krążek "Distance over Time" powstał, by sprawić frajdę fanom i muzykom.

Dream Theater to uznana marka na rockowej i metalowej scenie. Rozpropagowali, a może nawet wynaleźli progresywny metal, indywidualnie są mistrzami w swym fachu, a fani nawet jeśli narzekali na poprzedni nieco przydługi i nudnawny "The Astonishing", pozostali im wierni. Krótko mówiąc, Dream Theater są na etapie, kiedy nie muszą, lecz co najwyżej mogą... chcieć. Tak się składa, że podczas pracy nad "Distance over Time" naprawdę im się chciało. To po prostu słychać. Jest chemia, energia, jest soczyście i dynamicznie. Jest muzyczny głód oraz radość z grania (choć tematyka utworów niekoniecznie wesoła). W końcu jest skondensowana moc i wszystko, czego od Dream Theater można oczekiwać. Siarczyste riffy, także basowe ("Paralyzed", "S2N"), wielowątkowe kompozycje ("Barstool Warrior"), zmiany tempa ("Room 137"), solówki ("Pale Blue Dot"), techniczne popisy ("At Wit's End") i wrażliwość ("Out of Reach"). Nie jest to nowa jakość, nowa twarz zespołu, raczej dobrze znane składniki w świeżym wydaniu. Mnogość pomysłów i bogactwo elementów w zaskakująco przystępnej formie. Niekoniecznie rzecz wybitna, ale na wysokim poziomie tak wykonawczym jak i artystycznym.

"Distance over Time" po prostu ma to "coś". Coś, co sprawia, że chociaż nikt raczej nie uzna tego albumu za szczytowe osiągnięcie kapeli, większość nie będzie miała się czego doczepić. Coś, dzięki czemu doskonale przecież znane patenty nie sprawiają wrażenia autoplagiatów. Coś, dlaczego słucha się tej muzyki z przyjemnością i chętnie do niej wróci.

Dream Theater nagrali płytę godną Dream Theater. Niewymuszoną, nieprzekombinowaną, za to różnorodną, wyrafinowaną i organiczną.

Lista utworów: