Spektakl Kino Tańca na Scenie NCK: „an_na”, „MORE” (premiera) - Kraków

Kino Tańca na Scenie NCK
Serdecznie zapraszamy na letnie Kino Tańca na Scenie NCK. Dzięki dofinansowaniu Narodowego Centrum Kultury z programu Kultura w Sieci, w Nowohuckim Centrum Kultury - Krakowskim Centrum Choreograficznym w ostatnich miesiącach zostało sfilmowanych aż 6 spektakli tanecznych krakowskich twórców, których pokazy online odbędą się w ostatnim tygodniu sierpnia. Zapraszamy do obejrzenia spektakli również na dużym ekranie, w towarzystwie ich twórców. W programie znajdą się znane krakowskiej publiczności produkcje: “Jestem miłością II” Barbary Bujakowskiej, Darii Kubisiak, Sebastiana Grygo i Kamila Tuszyńskiego, “an_na” Magdaleny Skowron i Pameli Bosak czy “Kilka piosenek o miłości” Iwony Olszowskiej, ale także nowe propozycje, premierowe spektakle solowe Moniki Kiwak “Miło, miłość, miłorząb”, Moniki Węgrzynowicz i Marcina Janusa “MORE” oraz Marty Wołowiec “Tens”.

„an_na“

choreografia: Pamela Bosak, Magdalena Skowron
wykonanie: Pamela Bosak, Magdalena Skowron
muzyka: Murcof, Christian Loffler, Kelly Lee Owens, Chromatics
projekcje: Maria Łozińska
kostiumy: Pamela Bosak, Magdalena Skowron
partner: Krakowski Teatr Tańca
kamera: Aleksander Hordziej

Spektakl powstał w ramach Stypendium Twórczego Miasta Krakowa na rok 2019.

W centrum stawiamy ciało, ciało połączone z umysłem i pamięcią. Ciało, które jest nośnikiem wspomnień, nabytych zachowań. Inspiracją do stworzenia spektaklu stają się dla nas odruchy warunkowe i bezwarunkowe, przejmowanie zachowań innych ludzi za pomocą naśladownictwa, projekcji i lustra (odbić lustrzanych związanych z neuronami lustrzanymi). Badanie mechanizmów naśladowania odbywa się także w kontekście popkultury i grup społecznych, a także kodów kulturowych obecnych w naszej rzeczywistości. Zadajemy sobie pytanie czy jesteśmy w stanie dotrzeć do tego, co jest naszym własnym zachowaniem bądź odruchem, czy też zawsze zatracamy siebie uczestnicząc w życiu społecznym. W strategii choreograficznej posługujemy się obserwacją zachowań ludzkich i naszych nawzajem, zastanawiając się jaką rolę odgrywa ruch w naszym życiu. Docieramy do miejsc i przestrzeni miejskich, do wydarzeń i zmian związanych z rozwojem i historią i próbujemy odnaleźć w nich sfery pamięci ruchowej, cielesnej, dzięki której jesteśmy w stanie przypomnieć sobie sytuacje, odruchy, emocje związane z konkretną osobą i miejscem. Inspiracji nie traktujemy dosłownie, są one punktem wyjścia do tworzenia materiału ruchowego, w którym badamy nasze przyzwyczajenia, zachowania, odruchy testując je również na sobie nawzajem.

„MORE” (premiera)

ruch: Monika Węgrzynowicz
dźwięk: Marcin Janus
producent: Krakowskie Centrum Choreograficzne – Nowohuckie Centrum Kultury
kamera: Aleksander Hordziej
Impulsem do rozpoczęcia pracy nad formą solową był pomysł Marcina Janusa, polegający na wykorzystaniu syntezatora tak, aby przełożyć jego warstwę dźwiękową na jakości ruchowe. Od tego czasu dużo się zmieniło, koncept się znacznie rozszerzył, ale dobrze jest pamiętać jak się zaczyna.
Więcej…
Już pierwsze szkice spektaklu, kilka miesięcy temu, ujawniały osobiste historie w obrębie ram solo. Pojawia się więcej niż sama kompozycja ruchowa.
Więcej…
Staram się trzymać fizyczność w inkubatorze i obserwować zachodzące zjawiska. Stawiam bardziej na praktykę niż teorię. Ciągle dzieje się coś nowego, okazuje się, że schematy chcą odzwierciedlać przeżyte doświadczenia, pamięć ciała rezonuje i wychodzi daleko poza samą materię. Dotykamy magii.
Więcej…
Można powiedzieć, że ciało buduje się na scenie, „staje się” poprzez wzmacnianie tego, co już we mnie było. Na pozór przypadkowe fragmenty uległy syntezie do konkretnego ciągu doświadczeń, zyskując nowe funkcje.
Więcej…
Myślenie technologią i techniką nie pomaga, sprawdza się natomiast zwrot do wnętrza, do ciała. Ten proces jest ciągle gotowy na przyjęcie kolejnych zmiennych i dokopywanie się do głębszych warstw.
Więcej…