Brak biletów? Sprawdź pozostałe oferty

• Kliknięcie przycisku "Kup bilet" powoduje przejście do strony internetowej naszego zaufanego partnera i to na jego stronie dokonujesz zakupu.
• Pamiętaj, że jeśli miejsca są numerowane, to możesz wybrać miejsca, które najbardziej Tobie odpowiadają.
• Pamiętaj takżę, że jeśli miejsca są numerowane, a bilety sprzedaje kilka firm, to każda z firm dysponuje innymi miejscami do wyboru.

Krzysztof Jabłoński fortepian
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Dolnośląskiej
Marek Wroniszewski dyrygent
***
Ludwig van Beethoven V Koncert fortepianowy Es-dur op. 73 „Cesarski”
César Franck Symfonia d-moll FWV 48

Tym, co zdecydowanie wyróżnia V Koncert fortepianowy Es-dur op. 73 „Cesarski” na tle innych dzieł tego gatunku w twórczości Ludwiga van Beethovena jest przewaga marszowych rytmów i nieskomplikowane motywy melodyczne. Wykonany po raz pierwszy w 1811 roku w lipskim Gewandhausie i zadedykowany arcyksięciu Rudolfowi z jednej strony „wzbudził zachwyt, z trudnością ograniczający się do zwyczajnie przyjętych oznak uznania i radości”, a z drugiej, już po kilku miesiącach od prawykonania, pojawiły się głosy krytyczne na jego temat. Jednym z powodów niechętnego przyjęcia Koncertu Es-dur mogły być monumentalne rozmiary dzieła – pod tym względem bliżej mu do symfonii. Określenie „Cesarski” nie pochodzi od Beethovena, a najprawdopodobniej od angielskiego wydawcy – Johanna Baptisty Cramera. Partię solową w V Koncercie fortepianowym Es-dur op. 73 Ludwiga van Beethovena wykona Krzysztof Jabłoński – zdobywca III nagrody na 11. Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Drugim ogniwem wieczoru będzie Symfonia d-moll Césara Francka. Jedyne dzieło tego gatunku w dorobku belgijskiego artysty, skomponowane między 1886 a 1888 rokiem, wywiedzione jest z najbardziej osobistych refleksji kompozytora i dziś należy do stałego repertuaru koncertowego. Podczas prawykonania utwór wzbudził wiele kontrowersji, których główną przyczyną była zbyt dalece idąca oryginalność stylu kompozytora. Franck zaszczepił bowiem w Symfonii d-moll cechy zaczerpnięte z twórczości Brahmsa, Wagnera i Liszta, co nie przypadło do gustu francuskiej publiczności i krytykom.

*******

---