58. MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL MUZYKI WSPÓŁCZESNEJ „WARSZAWSKA JESIEŃ”

Dynamicznie, czy statycznie? Ruch, czy trwanie? Nie da się z muzyki wypreparować czystej dynamiczności bądź statyczności: jedno płynnie może przechodzić w drugie i odwrotnie. Poszukamy tego stanu dwoistości, jak i jego skrajnych biegunów, w utworach prezentowanych na 58. Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. Spróbujemy uchwycić „dynamistatykę” muzyki współczesnej. Kto wie, może neologizm, który stworzyliśmy, okaże się niezbędny dla określenia nie jednego utworu, nie tylko na Warszawskiej Jesieni?

Halucynacje

Steen-Andersen, Study #1. Grają na instrumentach smyczkowych, a więc ruszają rękami. Lewymi wzdłuż podstrunnicy, a prawymi w poprzek. Eureka! Ale wydobyta tu na jaw ściśle zaprojektowana zgodność: jedno pociągnięcie smyczka – jeden ślizg ręki wzdłuż struny – jeden rytm u wszystkich, ustanawia jakiś inny byt, nową integralną formę wizualno-dźwiękową. Podobnie w Studium3 na wiolonczelistkę rzutowaną na wiolonczelistkę.

A u Beila pianistka gra w duecie ze swoim alter ego.

Utwór Matthew Herberta: zabawne, gra na stole, a słyszymy i widzimy po kolei instrumenty klawiszowe: Steinwaya Johna Lennona, klawikord Johanna Christiana Bacha itd. 

Wystąpią:

Rei Nakamura, fortepian
Karin Hellqvist, skrzypce
Dagna Sadkowska, skrzypce
Tanja Orning, wiolonczela
Simon Steen-Andersen, whammy pedal
Dan Nicholls, MIDI table 
Hugh Jones, projekcja dźwięku

Matthew Herbert 20 pianos *
Simon Steen-Andersen Study for String Instrument #1 
Simon Steen-Andersen Study for String Instrument #2 *
Simon Steen-Andersen Study for String Instrument #3 *
Michael Beil Mach Sieben *

* pierwsze wykonanie w Polsce

 Zamów bilety juz teraz na Biletomat.pl!