58. MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL MUZYKI WSPÓŁCZESNEJ „WARSZAWSKA JESIEŃ”

Dynamicznie, czy statycznie? Ruch, czy trwanie? Nie da się z muzyki wypreparować czystej dynamiczności bądź statyczności: jedno płynnie może przechodzić w drugie i odwrotnie. Poszukamy tego stanu dwoistości, jak i jego skrajnych biegunów, w utworach prezentowanych na 58. Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. Spróbujemy uchwycić „dynamistatykę” muzyki współczesnej. Kto wie, może neologizm, który stworzyliśmy, okaże się niezbędny dla określenia nie jednego utworu, nie tylko na Warszawskiej Jesieni?

Statykodynamika

Były już utwory Luciera, La Monte Younga, Niblocka. Oto druga skrajność: utwór Ferneyhough’a – ojca tak zwanej new complexity. Taki natłok dźwięków, że wyławiaj człowieku te, które zdołasz. I Prinsa – rozedrganie, stroboskop, glitch. Zmiany akordów, barw, efektów następują jak seria kliknięć: jakbyśmy jechali wzdłuż płotu, w którym każda sztachetka inna, a wszystkie tworzą rozmigotane jedno. Dwa bieguny, dwa ekstrema: muzyka trwa w zawieszeniu lub przemożnie ku czemuś zdąża, czas się zatrzymał lub pędzi jak szalony.

W Motions, Stases Wołka jeszcze inaczej: masz dwa w jednym. 

Wystąpią:

ORKIESTRA MUZYKI NOWEJ
Małgorzata Walentynowicz, fortepian
Tomasz Żymła, klarnet
Robert Stefański, klarnet / klarnet basowy
Szymon Bywalec, dyrygent

Ken Ueno …blood blossoms … *
Brian Ferneyhough La Chute d’Icare *
Krzysztof Wołek Motions, Stases *
Marta Śniady aer 
Stefan Prins Fremdkörper #3 (mit Michael Jackson) *

* pierwsze wykonanie w Polsce

 Zamów bilety juz teraz na Biletomat.pl!