Recenzja
War Child "Heroes"
Podziel się na facebooku! Tweetnij!Idea tego przedsięwzięcia jest prosta jak drut. War Child, to organizacja działająca w ramach ONZ, która w celach charytatywnych wydaje płyty z muzyką, wybierając sobie legendarnych wykonawców szeroko pojętej muzyki rockandrollowej. Owe dinozaury zaś wskazują artystę nowego pokolenia, który ma stworzyć nową aranżację ich piosenki. Dzieje się tak już po raz piąty.
Album "War Child - Heroes" był nagrywany przez ponad 6 miesięcy w studiach w Londynie, Manchesterze, Paryżu, Berlinie, Nowym Jorku i Los Angeles, zaś mastering odbył się tylko w jednym - w siedzibie Abbey Road.
Są wykonania świetne i te bardziej zaskakujące. Do tych pierwszych z całym powodzeniem można zaliczyć Becka w utworze Boba Dylana "Leopard-Skin Pill-Box Hat", gdzie "podróbka" jest chyba bardziej przekonująca niż oryginał. Podobnie TV on the Radio w tytułowym "Heroes" Davida Bowiego, tylko, że bądźmy szczerzy - brooklyńczycy obojętnie czego się tkną, zamieniają w złoto. The Hold Steady jako Bruce Springsteen w "Atlantic City", bo aż chce się razem z nimi krzyczeć refren "evrything dies, baby, that's a fact, but maybe everything that dies someday comes back". No i Yeah Yeah Yeahs, bo w żyłach Karen O płynie punkowa krew m.in. The Ramones i ta ich piosenka "Sheena Is A Punk Rocker" to tak naprawdę jest o niej. Jeśli chodzi o zaskoczenie, to tutaj przysłużyło się dwóch artystów - Hot Chip i Peaches. W przypadku tej dwójki udało się w swoich elektronicznych, kameralnych brzmieniach przemycić całą energię z interpretowanych kawałków, czyli w tym
przypadku Joy Division - "Transmission" i Iggy'ego Popa - "Search And Destroy". Odkrywając tym samym, że do młodych przemawiać może bardziej wysublimowana wrażliwość i nie trzeba od razu podawać wszystkiego na tacy.
Na koniec chyba nie trzeba zaznaczać, że dochód z jej sprzedaży w pełni zostanie przeznaczony na rzecz organizacji, która pomaga ofiarom wojen wśród dzieci... Czyli czego chcieć więcej? - cel szczytny i repertuar znakomity.
