Berlin in Katowice - XXIII Festiwal Ars Cameralis

Berlin in Katowice
—
Od ponad dwudziestu lat wskazuje się na stolicę Niemiec jako wyjątkowe miejsce dla muzyki techno: tamtejsze kluby obrosły legendą (by wspomnieć tylko Tresor, Watergate czy Berghain i jego poprzednika OstGut), i przyciągają tłumy, Love Parade wpisała się w historię kultury popularnej. Skąd ten fenomen? Jak to się stało, że akurat Berlin stał się kolebką tej muzyki? Przed występem dwóch niemieckich artystów: tobiasa i Fiedela chcielibyśmy przyjrzeć się temu fenomenowi. Do dyskusji zaprosiliśmy muzyka i twórcę labelu Mik Musik, odpowiedzialnego za renesans techno w Polsce Wojciecha Kucharczyka, Mata Schulza — dyrektora programowego Unsound Festival oraz Dominikę Węcławek (redaktor naczelną kwartalnika muzycznego M/I), która dyskusję będzie moderować.Czy faktycznie Berlin jest dla muzyki elektronicznej tym, czym Florencja była dla sztuki Renesansu: tyglem, sędzą, mecenasem, jak stwierdził dziennikarz New Yorkera? Czy jednak mają rację złośliwi, mówiąc, że tamtejszą scenę tworzy tylko jakieś dwieście osób, a reszta to po prostu turyści.

tobias.

Tobias Freund to filar berlińskiego techno: przez niemal trzy dekady aktywności DJ-skiej przeszedł przez wszystkie jego etapy rozwoju. Grał ambient, acid, trance i house, a recenzenci przebąkują nawet o powiązaniach z krautrockiem, postpunkiem i… Karlheinzem Stockhausenem. Zaczynał w latach osiemdziesiątych jako inżynier we frankfurckim studio Franka Fariana, producenta-legendy. Jednocześnie stawiał pierwsze kroki w środowisku niemieckiego, elektronicznego undergroundu: współtworzył duet Vo Ese (legenda Neue Deutsche Welle) i Hypnobeat. W latach dziewięćdziesiątych występował jako Sieg Über Die Sonne (z Martinem Schopfem), NSI (z Maxem Loderbauerem), Odd Machine (z Ricardo Villalobosem i Atomem™), Metazone, Zoon, Phobia, a przede wszystkim — jako Pink Elln (z Atomem™). W ostatniej dekadzie gra sam pod swoim imieniem — bywalcom

berlińskich klubów znany jest jako tobias. — kontynuując jednocześnie karierę producenta: współpracował w tej roli z Bpitch Control, Ellen Allien i Aéreą Negrot. Nagrywał dla wielu wydawnictw i zakładał swoje; dziś jest marką Ostgut Ton, wytwórni związanej z berlińskim klubem, którego nazwy nie możemy, ale i nie musimy wymieniać. Na berlińskiej scenie wyróżnia się doświadczeniem, które pozwala mu nawiązywać do elektronicznych form sprzed ery techno i cyzelować — często z użyciem analogowego sprzętu — najdrobniejsze akustyczne szczegóły swoich utworów. Sceniczny, trójwymiarowy dźwięk, napięcie między konwencją a eksperymentem i świadoma różnorodność stylistyczna sytuuje Tobiasa już bliżej sound artu niż didżeingu.

źródło: Residentadvisor.net

fiedel
Droga Michaela Fiedlera wiodła przez najróżniejsze style muzyczne. Gust młodego muzyka wychowanego w późnym NRD kształtowała legendarna audycja Moniki Dietl w zachodnioberlińskim radiu 4U, okno na świat muzycznej różnorodności: oldschoolowego hip-hopu (Egyptian Lover, Ice-T, Mantronix), wchodzącej do mainstreamu elektroniki (Depeche Mode czy Kraftwerk) i elektronicznego undergroundu z legendarnego kreuzberskiego sklepu Hard Wax. Fiedel — bo tak Fiedler ochrzcił się scenicznie na cześć rosyjskiej pieśni ludowej — zaczął grać w połowie lat dziewięćdziesiątych. W Berlinie kojarzono go z legendarnym klubem Subversiv i modnym wówczas gatunkiem Hi-NRG, później — współtworzonym z Errorsmithem kolektywem
MMM. MMM grali disco, funk i techno; pochodząca z ich drugiego singla Donna stała się wielokrotnie remiksowanym, nieśmiertelnym klasykiem gatunku. MMM powrócili na scenę w 2008 po dłuższej przerwie, Fiedel tymczasem grał sam w kolejnych inkarnacjach klubu-świątyni niemieckiego undergroundu, stworzył też dwie miniwytwórnie — Fiedelone i Fiedeltwo — produkujące płyty prosto na półki niezależnego Hard Wax. Jego muzyka to hybryda charakterystycznego dla berlińskiej sceny mrocznego techno, huczącego acidu w stylu lat 80 i UK funky: lekkiej, ale nie minimalistycznej elektroniki.

źródło: Littlewhiteearbuds.com