Anna&Anna koncert fabularyzowany w Płocku

Znane i lubiane, a zarazem nowocześnie zaaranżowane i ciekawie zaśpiewane piosenki największych osobowości polskiej estrady, czyli Anny GERMAN i Anny JANTAR, tworzą niesamowity spektakl muzyczny "Anna i Anna".
Warto podkreślić oryginalną formę sceniczną tego wydarzenia nazwaną przez realizatorów "koncertem fabularyzowanym",którego reżyserem jest słynny kompozytor i dyrygent - Jarosław BARÓW, który będzie towarzyszył artystkom wraz z 15 osobową orkiestrą.
Chociaż od przedwczesnej śmierci Anny German i Anny Jantar minęło już kilkadziesiąt lat, to fenomen niezwykłej popularności tych artystek wciąż trwa.
Płyty z kolekcjami ich ponadczasowych złotych przebojów są wciąż chętnie kupowane.
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych były gwiazdami, a ich piosenki - melodyjne i wzruszające, refleksyjne i radosne, pełne zadumy nad ludzkim losem - stały się przysłowiowym lekiem na całe zło - na smutki, tęsknoty i zwątpienia.
Na scenie udało się odtworzyć klimat lat siedemdziesiątych widoczny zarówno w tematycznej scenografii, jak i w strojach czy stylowych fryzurach bohaterek.
W postać Anny German wcieliła się obdarzona zarówno aktorskim, jak i muzycznym talentem adeptka madryckiej Akademii Muzycznej, aktorka Teatru Variete Muza - ALEKSANDRA SEREDYŃSKA, dzięki pomysłowej stylizacji łudząco do wielkiej artystki podobna.
Usłyszymy w jej wykonaniu szereg utworów, a wśród nich m.in. niezapomniane "Tańczące Eurydyki", "Bal u Posejdona", "Wróć do Sorrento", czy "Człowieczy los".
Równie udaną kreację wokalno-aktorską stworzyła prezentująca piosenki Anny Jantar - MONIKA SZCZOT - LAUREATKA THE VOICE OF POLAND,aktorka Teatru Variete Muza.
Młoda wokalistka, niesamowicie obdarzona wdziękiem i pięknym głosem, przypominającym barwą brzmienie głosu Anny Jantar, brawurowo przypomniała największe przeboje zmarłej tragicznie gwiazdy. Nie tylko te najbardziej popularne, takie jak wibrujące radością "Tyle słońca w całym mieście", Jambalaja czy "Staruszek świat",
ale także piosenki pełne zadumy, nasycone nostalgicznym smutkiem przemijania jak: "Tylko mnie poproś do tańca", "Moje największe marzenie", "Jak w taki dzień deszczowy" czy "Nie wierz mi, nie ufaj mi".
Ze scenicznych, ciekawie skomponowanych dialogów wyłoniły się bardziej i mniej znane fragmenty biografii polskich artystek.
Poznamy nie tylko ich wspomnienia i historię artystycznych sukcesów, ale także marzenia i plany, które - niestety, nigdy nie zostały zrealizowane...
Teraz pozostały zdjęcia, wspomnienia i piosenki, których wciąż nowe pokolenia słuchają z jednakową przyjemnością.
Ten koncert na stałe odciśnie swoje piętno w historii polskiej estrady.