Recenzja

17-07-2019-09:38:36

Bitamina - Kwiaty i korzenie

Ocena:

Rozliczając ostatnie lata polskiej muzyki, nie można nie dostrzec znaczenia zespołu Bitamina, który z eksperymentalnego projektu, osadzonego w jazzie, hip-hopie i indie, wyrósł do rangi gwiazdy Openera i wykonawcy z milionami odtworzeń. Można ich lubić, można nie lubić, ale nie można odmówić im wpływu, jaki wywarli na muzykę popularną ostatniego czasu. Dwa lata po znakomicie przyjętej płycie “Kawalerka” (zawierającej między innymi radiowy przebój “Dom”) przyszła pora na kolejny album.

“Kwiaty i korzenie”, podobnie jak poprzedniczka, jest osadzona w prozie życia. Przyziemne sprawy, ubrane w metafory i autorskie porównania, stają się motywem przewodnim kolejnych piosenek. Piosenka “Mama Europa” to minimalistyczna, narracyjna forma, nieśpiesznie snująca się, wprowadzająca słuchacza w hipnotyzujący klimat albumu. “Prezydent” - przedziwna kombinacja folku i hip-hopu, wzbogacona dźwiękami natury - pośród zabaw słowami pozwala wyłapać swoisty manifest światopoglądowy autora. “Len i Krawiec” - refleksyjna, transowa piosenka z etnicznym zabarwieniem stanowi bardzo ładną i ciekawą propozycję na płycie. Dialog Mateusza Dopieralskiego i Piotra Sibińskiego, czyli dwóch głosów Bitaminy, uzupełnia równie zgrabne połączenie muzycznych stylów.

“I” to bardzo przyjemny, instrumentalny utwór, pokazujący, że na “Kwiatach i korzeniach” muzykom absolutnie nigdzie się nie śpieszy, a spokojne tempo jest jak najbardziej zamierzone. Mruczące “Secy za wałem” to utwór o niesamowicie przyjemnym, zmysłowym klimacie. Lekkie podkręcenie przynosi nam “Na pół”, o miłości, pustce i tęsknocie. Prozaiczne momenty znaczące wielkiej niż wielkie słowa, treściowo czynią z tego utworu swoisty odpowiednik hitu “Dom”. Bardzo interesujący tekst przynosi “Na Uchu Słonia”, urocza piosenka utrzymana w klimacie starego kina. “Poka Jak u Ciebie Tańczą” to eksperymentalny efekt współpracy Bitaminy z Grubsonem, Jareckim i Schrottem. Klimat utworu tkwi bez wątpienia w połączeniu wyrazistego beatu z sekcją dętą. Doskonały zabieg, tym bardziej, skoro doskonale wiemy, chociażby z twórczości Fisza, jaki efekt daje połączenie wyraźnie słyszalnych klasycznych instrumentów z rapem. Album zamyka natomiast “Iskieriusz” - refleksyjna i poetycka piosenka. Świetna na zakończenie tej naprawdę ładnej płyty. Z naprawdę ładną okładką.

Przyjemnie jest obserwować doskonalenie się zespołu o tak dużym wpływie na obecny rynek muzyczny, dlatego tym większym zaskoczeniem jest dla mnie najnowszy album Bitaminy. Zespół rozwinął się, dojrzał, wkraczając śmiało na wyznaczoną sobie drogę. Choć oczywiście wciąż pozostaje tutaj jeszcze sporo do zrobienia w kwestii tekstów, muzycy wykonali kawał naprawdę dobrej roboty.

Lista utworów: