Strona 97 - Recenzje

Po kilku przesłuchaniach miałam ponarzekać. Że nierówno, że momentami smęcą, że to, że tamto. W natłoku zajęć zabrakło jednak czasu, by siąść i napisać recenzję. Nie zabrakło jednak na dalsze słuchanie "Graffiti on the Train". To bowiem płyta, od której bardzo trudno się uwolnić.

Niby już pięć lat minęło od jej poprzedniego autorskiego albumu, ale przecież rok temu Alice Russell razem z Quantikiem wydali inspirowany latynoskim jazzem, urokliwy longplay "Look Around The Corner". Trudno więc "To Dust" nazwać wspaniałym powrotem soulowej diwy z Suffolk. Natomiast jeśli określenie wspaniały odniesiemy do zawartości muzycznej, nie wydam z siebie nawet słowa sprzeciwu.

Banałem będzie powiedzieć, że Foals dojrzewa i rozwija się, ale tak właśnie jest.

Ostry nie zwalnia tempa, Hades w końcu ma szansę wyjść z cienia i zaistnieć w świadomości masowego odbiorcy hip-hopu w Polsce. Tak w skrócie można by było streścić "HAOS", czyli dość niespodziewany projekt tych dwóch artystów.

Trzeci album Joe Buddena to najlepsze dzieło w jego dorobku. Słychać wyraźnie, że raper wziął pod uwagę wszelkie uwagi, jakie media oraz fani mieli po wydawnictwie "Padded Room" sprzed czterech lat.

Miała być druga płyta Mojej Adrenaliny. Zamiast niej członkowie zespołu utworzyli grupę Semantik Punk i nagrali pod tym szyldem album. Wymagający otwartego umysłu, szerszego spojrzenia, wielu podejść. Trudny i frapujący jednocześnie.

Grupa Delphic nie zmieni swoją muzyka świata. Nie ma szans. Ale może wywoła przynajmniej pierwsze oznaki wiosny.

Kto się stęsknił za brytyjskim garażowym graniem, ręka do góry.

Kiedyś Andrzej Dziubek wspaniale eksperymentował muzycznie w Norwegii pod nazwą Holy Toy. Nazwę tę przywrócił po wielu latach hibernacji i należy się cieszyć, że to uczynił.