Strona 177 - Recenzje

Taki album Comy musiał ukazać się prędzej czy później. Nie dlatego, że płyty z orkiestrą nagrywają w zasadzie wszyscy. Po prostu muzyka łódzkiej kapeli wydaje się wręcz stworzona do symfonicznej emfazy.

Ostatnim razem eklektyzm i wielobarwność swego dzieła Tricky tłumaczył nawiązaniami do Knowle West, dzielnicy Bristolu, w której się wychowywał, teraz swym rodowodem. - Zatytułowałem płytę "Mixed Race" bo to, że jestem "mieszańcem" najbardziej wpłynęło na moją muzykę - wyjaśnia.

Seal znów zaprasza do tańca. Tym razem jednak nie do skocznego, dyskotekowego, lecz raczej przytulanego.

Eric Clapton opowiada wszem i wobec, że wyszedł mu album, który nawet dla niego jest zaskakujący. Wiele zaskakującego na nim nie ma. Jest wciąż ta sama bluesowa maestria.

Zestawienie słów angielska riwiera brzmi jak oksymoron, tymczasem to ciut dziwaczne leksykalne połączenie idealnie oddaje zawartość nowego albumu Metronomy.

Wieś polska nie zawsze była spokojna i wesoła. Muzyk renomowanej Kapeli ze Wsi Warszawa postanowił nam o tym przypomnieć wraz z kilkoma gośćmi.

Kat Romana Kostrzewskiego i Ireneusza Lotha po kilku latach czekania wreszcie dał głos. Donośny, pewny. Jak zwykle łaja bez miłosierdzia kler i przede wszystkim przekonuje o tym, o czym fani od dawna krzyczą na koncertach - że nie ma Kata bez Romana.

Cierpliwość popłaca. Na taki album Neila Younga czekałam blisko 15 lat.

Tradycja okładek ze zwierzątkami została zachowana. I na tym się kończy. Muzycznie dwójka Grindermana wyraźnie pokonuje debiutancki materiał.