Strona 179 - Recenzje

Mam wrażenie, że mimo bardzo dużych osiągnięć i całkiem niezłego warsztatu, Maroon 5 nigdy nie zyskali takiego szacunku, na jaki zasługują. Dla jednych za popowi, dla innych za lalusiowaci. Mało kto dostrzega, że to naprawdę dobrzy muzycy.

Jestem pewnie w mniejszości, ale muszę się wam do czegoś przyznać: nigdy nie byłem fanem piosenki "Young Folks". Ba, wręcz jej nie cierpię. Być może właśnie dlatego nowa płyta grupy Peter Bjorn & John podoba mi się tak bardzo.

Ekscytacja po połączeniu szyków przez braci Cavalera i pierwszym po latach albumie dawno minęła. Jak więc wypada ich druga płyta? W porządku. Ale do padnięcia na kolana daleko.

Czy jest sens zaglądania artystom w metryczkę, wyliczania, ile to już lat są na scenie, skoro wciąż formy mogą im pozazdrościć młodsi twórcy? Przykład nowego albumu De Mono pokazuje, że niespecjalnie.

Gdy słucha się ich płyt człowiekowi od razu robi się lepiej. "Hurley" nie jest tu wyjątkiem.

Słucham nowej płyty Does It Offend You, Yeah? i wiem, że premierowe utwory zachwycą publiczność tegorocznego Selectora. Nie próbujcie tego w domu.

Robert Plant to wybitny kurator wystawy o narodzinach rocka. Kurator darzący szczególnym uczuciem najstarsze eksponaty.

Trochę się panowie Karl Hyde i Rick Smith spóźnili z "Barking". Nowa płyta Underworld powinna ukazać się w środku upalnego lata, by jeszcze bardziej rozgrzać wakacyjne parkiety. Duet nagrał bowiem najbardziej roztańczony i popowy album w karierze.

Pomimo udanych płyt w ramach Simple Acoustic Trio i firmowanych jako MCT, wciąż liczne grono fanów jazzu miało wątpliwości, na ile Marcin Wasilewski z Sławomirem Kurkiewiczem oraz Michałem Miśkiewiczem poradzą sobie bez pomocy Tomasza Stańki. Okazuje się, że guru już im niepotrzebny. Radzą sobie wyśmienicie.