Strona 188 - Recenzje
Nikt nie umarł. Żaden król, pachołek czy poddany. Wszyscy mają się dobrze, co dziwić nie może, bo muzyka The Decemberists to afirmacja szczęśliwego życia i dobrej zabawy.
Pamiętacie jeszcze popularną w latach 90. grupę Everything But The Girl? Nie do końca? Spróbuję wam ułatwić - niezapomniany singiel "Missing". Delikatne, klimatyczne electro-popowe kompozycje prowadzone zmysłowym wokalem. Przypomnieliście sobie? To dobrze.
"Crystal Castles" z 2008 roku było totalną niespodzianką. Ciosem, którego nikt się nie spodziewał. "Crystal Castles" z 2010 roku to jeszcze większe zaskoczenie. Któż bowiem mógł przypuszczać, że grupa ponownie użyje tej samej broni a wykorzysta ją bardziej precyzyjnie i z większa finezją.
W budynku zaprojektowanym przez piątkę brytyjskich architektów coraz mniej jest miejsca na odwagę. Coraz bardziej zaś widać na planie koniunkturalizm i wyrachowanie.
Anna Calvi. To nazwisko powinni zapamiętać wszyscy miłośnicy niezwykłych kobiecych wokali i niezwykłej muzyki.
Weteran polskiego hip-hopu jest wciąż w doskonałej formie lirycznej. W dodatku na świetnych bitach. I, co jest największą niespodzianką, z o niebo lepszym niż wcześniej flow.
Tom Petty po ośmiu latach przerwy znów rzuca na nas czar razem z The Heartbreakers. Czarowi uległem, jak zawsze w przypadku tego artysty, z wielką rozkoszą.
Gdybym miał wymienić tego członka Wu-Tang Clanu, którego solowe produkcje utrzymują najrówniejszy poziom, Ghostface Killah na pewno byłby poważnym kandydatem. Dobrą formę potwierdził na dziewiątym już autorskim krążku.
W połowie seansu z "Flesh Tone", czyli po raptem 20 minutach, zacząłem się zastanawiać, czy ja tej płyty słucham za karę? No bo dla przyjemności i z przyjemnością to na pewno nie.
Ojcowie chrzestni kalifornijskiego punka zebrali się do kupy i w końcu nagrali płytę. Z pewnością nie najlepszą w dorobku, lecz i tak prezentującą niezły poziom.
