Strona 220 - Recenzje

W różnorodności siła? Po seansie z trzecią płytą w dorobku Całej Góry Barwinków można bez wątpienia wysnuć taki wniosek. Ten album co rusz czymś was zaskoczy.

Mała rzecz a cieszy. Tak najkrócej można podsumować nowy album Little Dragon. To jedna z tych płyt, która bardzo mile zaskakuje. Lekkością, świeżością i po porostu urodą.

Miewam taką fantazję. Pusta droga, szybki samochód i debiutancki longplay Lostprophets w wypasionym sprzęcie audio. Przy czwartej płycie muzyka Walijczyków nadal ma w sobie to coś, co sprawia, że zaczynam marzyć o niemieckich autostradach.

Devonté Hynes, który kryje się za projektem Lightspeed Champion to taki muzyczny kardiochirurg. Bierze on w swoje zręczne dłonie nasze serce i wyczynia z nim cuda.

Nie zmienia się składu zwycięskiej drużyny, tak jak nie zmienia się formuły, która się sprawdza. Podobnie jak ich wielcy rodacy z AC/DC, tak i Airbourne postanowili trzymać się raz obranej muzycznej drogi.

Jakimś cudem formuła Nouvelle Vague nadal się sprawdza. Nie wzbudza już takich emocji jak przy debiucie, ale longplay "3" cieszy i czasem nawet zaskakuje, a to już dużo.

Połączenie melodyjnego thrashu z heavy metalem, progmetalem i muzyką klasyczną? Rage to stylistyczne równanie od lat rozwiązuje celująco i także tym razem nie zawodzi fanów.

Co jakiś czas pojawiają się artyści, których talent po prostu onieśmiela. Obcując z ich sztuką, człowiek czuje się maluczki, przeciętny, ale niezwykle szczęśliwy, iż dane mu doświadczać czegoś tak pięknego. Do tego grona zdecydowanie zlicza się Florence Welch - bardziej znana jako Florence and the Machine.

Chwała Rotting Christ, że ciągle szuka nowych rozwiązań. Z tego twórczego niepokoju zespołu Sakisa Tolisa rodzą się czasem ciekawie smakujące owoce.