Strona 36 - Recenzje
To podobno koniec pewnego rozdziału Swans. Michael Gira, jak zwykle w minionych kilku latach, zrobił wiele, aby jednych totalnie zachwycić, innych całkowicie od siebie odrzucić. Bo tylko tak można odbierać nową muzykę legendy alternatywy.
Pół wieku na scenie i wciąż ten niesamowity głód poszukiwań, przekładający się na albumy wymagające, a jednocześnie nasycone prostym i pięknym przekazem. Coraz mniej jest takich, którzy to mają i potrafią. Paul Simon jest jednym z niewielu.
Jeśli dotychczasowe albumy Gojiry to mocna, dająca kopa kawa, to "Magma" jest podwójnym, a może nawet potrójnym espresso.
"The Getaway" to najładniejsza, najbardziej progresywna i najmniej redhotowa płyta w dorobku Red Hot Chili Peppers. Inna.
Najsłynniejszy biały bluesman nagrał album mocno refleksyjny i w większości będący interpretacją cudzych utworów. Zagorzali fani bluesa się ucieszą. Zwolennicy tego bardziej mainstreamowego Claptona nieco mniej, choć znajdą na płycie coś dla siebie.
Flume jest niczym znakomity piłkarz - najlepiej wypada wspomagany przez innych dobrych zawodników.
Nowa płyta Nicka Jonasa przypomina jedzenie dla niemowląt w słoiczkach.
Kiepski singel, nie do końca powalający kolejny utwór i zapewniania, że będzie jak na debiucie. Po takiej "zachęcie" pełna obaw podchodziłam do nowego albumu Garbage. Niepotrzebnie.
Tom Odell chyba nałykał się sporo witamin, bo wrócił pełen świeżej energii.
W zależności, czy jesteście bardziej w obozie The Rolling Stones czy The Beatles, nowa płyta The Kills spodoba wam się, bądź nie.
