Strona 50 - Recenzje
Carly Rae Jepsen kojarzona jest przede wszystkim z jednym przebojem, ale na pewno nie zasługuje na miano one-hit wonder.
Czy black metal może być piękny? Może. Na pewno taki jest black metal, który tworzy krakowska Mgła, jeden z najlepszych obecnie zespołów na świecie w tym gatunku.
Ogłaszam, iż najbardziej przereklamowanym artystą 2015 roku jest The Weeknd.
Jest coś znamiennego w tytule debiutanckiej płyty Jess Glynne. Tak jak zdanie "I Cry When I Laugh", tak i album skrywa sprzeczności.
Jeśli oczekujecie tego, co Bullet for My Valentine robili do tej pory, nie zawiedziecie się, słuchając "Venom".
Teoretycznie nie powinno się oceniać albumów po okładce, ale front "Moth Boys" grupy Spector idealnie oddaje klimat krążka. Przedstawia wnętrze nieczynnego, niemieckiego klubu, który najlepsze lata ma już za sobą. I taki jest też leitmotiv albumu - dogorywająca impreza, resztki confetti na parkiecie i zmęczeni tańcem goście odczuwający pierwsze objawy kaca.
Romantyczny fatalizm. Znalazłem gdzieś takie określenie twórczości Chelsea Wolfe. Idealnie pasuje ono także do muzyki z piątej płyty charyzmatycznej Amerykanki. Płyty znakomitej.
Bałem się, że już nie wrócą. Na moje i innych fanów Backyard Babies szczęście, żaden z muzyków poza macierzystym zespołem wielkiej kariery nie zrobił. No i są skazani na to, aby być razem. I dobrze, bo dzięki temu powstaje kapitalna hardrockowa muzyka.
"Burning Bridges" to przypomnienie, że Bon Jovi wciąż istnieje i coś tam gra. Nic poza tym.
Myślałem, że będą krótkotrwałym żartem, opowiedzianym, by czasem powkurzać kler i rozbawić młódź. Bardzo się myliłem. Po siedmiu latach istnienia Ghost jest dziś ciekawym, dojrzałym zespołem. Pięknie adaptującym rockową i metalową tradycję. "Meliora" jest tego znakomitym przykładem.
