Strona 88 - Recenzje
Znaczek kultowego Asa z megakultowej "Hydrozagadki" w nietypowym opakowaniu. Znak to niechybny, że jest z nami kolejne wydawnictwo tyskiego The Abstinents.
Kolejna płyta na wakacje? W sumie tak, ale szkoda jej nie mieć.
Matematyka i horror. Precyzja i przerażenie. Brutalność i subtelny dotyk. Te zestawienia w dużym stopniu oddają wspaniałą sztukę tworzoną przez Rape On Mind.
Są zespoły, o których złego słowa nie można powiedzieć, a ich "kultowość" jest oczywista jak podział na mięso- i roślinożerców. Co prawda legendom zdarza się nie trafiać w dziesiątkę i wypluć album zbędny, lecz nie tym razem, oj nie tym. Choć...
Midday Veil, tę nazwę warto zapamiętać. Zdziwię się mocno, jeżeli w ciągu najbliższych lat nie będzie o tym zespole głośno. Zwłaszcza, że moda na granie retro nie wydaje się słabnąć, a grupa dużymi garściami z przeszłości czerpie.
Felieton, trochę futurystyczno-surrealistyczny, na wprost kapitalnym podkładzie muzycznym. Oto zawartość czarnej skrzynki pod nazwą hipiersoniK, która musi kojarzyć się wyjątkowo dobrze, aczkolwiek ma sobie wiele zabójczych składników.
Zdarzają się takie płyty, że już po pierwszej minucie przesłuchania wiadomo, że obcuje się z materiałem znakomitym. "Our Own Masters" to właśnie jedna z nich.
Artystycznych poszukiwań Serja Tankiana ciąg dalszy. Szkoda jednak, że tym razem, ich efekt nie do końca przekonuje.
Niby to czwarty solowy album Tego Typa Mesa, ale bardziej można go traktować jak "The Dynasty: Roc La Familia" Jaya Z, czyli wizytówkę wytwórni prowadzonej przez rapera. Jak wypalił ten pomysł?
Siódemka to ponoć szczęśliwa liczba. Trzy siódemki mają jeszcze lepsze konotacje. Ale Pampelunie raczej ta liczba wielkiego szczęścia nie przyniesie.
