Strona 104 - Recenzje

Mądry rock. Czy ktoś wymyślił już taką etykietkę? Mniejsza o to, czy ona istnieje czy też nie. Do Voo Voo pasuje idealnie.

Cholernie lubię takie niespodzianki. Dostaję płytę zespołu, którego nazwa świta mi gdzieś trochę z tyłu głowy, ale w sumie zupełnie nic nie mówi. Włączam longplay nie nastawiając się zupełnie na nic. Tymczasem już od pierwszej minuty nogi i głowa rytmicznie się bujają, a z każdą minutą jest lepiej.

Najlepsi marketingowcy wśród muzyków i najlepsi muzycy wśród marketingowców pracują pełną parą. Rezultaty może nie powalają, ale Kiss poniżej dobrego poziomu nie schodzi.

Jedna z największych gwiazd wokalnego jazzu na najnowszej płycie mocno zaskoczyła doborem repertuaru. Nie ma za to niespodzianki, jeśli chodzi o jakość wydawnictwa. Jest po prostu wspaniałe.

Stone Sour nie wymyślili niczego nowego. Nie prowadzą nas w nieznane dotąd muzyczne rejony. Nie są odpowiedzialni za hardrockową rewolucję. Ale zrobili coś, czego dawno nikt nie zrobił. Nagrali kapitalny, pełny, potężny rockowo-metalowy album.

Informacja o szóstej płycie Angie Stone przeszła w zasadzie bez echa. Na początku mocno mnie to zdziwiło, bo wydawać by się mogło, że to wciąż bardzo popularna i lubiana piosenkarka. Po wysłuchaniu "Rich Girl" zdziwiony jestem już jakby mniej.

Dziwna sprawa. Poprzedni wspólny album Fokus i Rahim nagrali w 2005 roku. Od tego czasu zapisali na koncie kilka autorskich projektów, ale o drugim Pokahontaz nie wspominali. Nagle do kin trafia film o Paktofonice, okazuje się sukcesem, a panowie oznajmiają, że w końcu w tym roku udało im się sklecić razem płytę. Trochę za nagłe to wszystko i za bardzo obliczone na konsumpcję sukcesu "Jesteś Bogiem".

Cienka jest granica między ulotną, kruchą, magiczną muzyką, a niezachwycającym plumkaniem. Niestety, Bat For Lashes ją przekroczyła.

Tomek "Lipa" Lipnicki określił się kiedyś dostarczycielem emocji. Emocji oraz refleksji na płycie "3850" zawarł całkiem sporo i ciekawie ubrał je w muzykę.