Strona 127 - Recenzje

Czwarty krążek Leslie Feist jest przykładem na to, że przeszłość może wspaniale żyć w zdominowanej technologicznie teraźniejszości. I celnie trafiać do obecnego słuchacza.

Coma atakuje. Tak najkrócej można opisać najnowsze dzieło formacji. Piotr Rogucki i spółka stawiają tym razem na soczyste rockowe, a chwilami wręcz metalowe granie.

Kolega z redakcji napisał kiedyś, że muzyka Norah Jones ma podobne walory, co środki usypiające. Coś może w tym jest, ależ jaki przyjemny sen zapewnia.

Komeda to temat do interpretacji z jednej strony wdzięczny, ale z drugiej niezwykle trudny. Szczególnie, gdy ktoś porywa się na jego kultowe dokonania filmowe, będące efektem pracy dla Romana Polańskiego. Jak poradziła sobie z tym wyzwaniem Baaba?

Na nowy album Obie Trice'a czekaliśmy trzy lata. Tyle że wydawnictwo "Special Reserve" z 2009 roku było materiałem niezależnym, przeznaczonym tylko dla najwierniejszych fanów rapera z Detroit. Jeśli chodzi o płytę mainstreamową jest to więc powrót aż po sześciu latach.

Stęskniliście się za Spiritualized? Ja też. Na szczęście na "Sweet Heart Sweet Light" warto było czekać.

Pierwsze dźwięki "Untitled (Love Song)" i głos Adama Duritza wywołały na mej twarzy wielki i błogi uśmiech. Minęło kilka utworów i poczułam, że moje powieki stają się coraz cięższe, a głowa usilnie poszukuje poduszki.

Ja też wolałabym płytę Toola albo chociaż A Perfect Circle, pan Maynard James Keenan postanowił jednak na razie zadowolić nas projektem Puscifer. Trzeba przyznać, że dołożył starań, by rozbudzić apetyt na albumy pozostałych kapel.

Nikt nie potrafi tak wspaniale opowiadać piosenkami o krasulach, konikach i kotkach szaro-burych, Jasieńkach, matulach i Marysiach. Nikt równie przekonująco i ciekawie nie przywołuje, nie odświeża tradycji muzyki etnicznej, jak oni.