Strona 70 - Recenzje

Gdybym była dyrektorem muzycznym rockowej rozgłośni, codziennie pisałabym do The Gaslight Anthem listy dziękczynne.

Najnowsza płyta Pixie Lott pokazuje jak ważna w show-biznesie jest charyzma.

Recenzowanie muzyki takich twórców jak FKA Twigs jest sporym wyzwaniem, równie wdzięcznym, co niewdzięcznym.

Na nowym albumie, już dziesiątym w trwającej ponad dwadzieścia lat karierze, mniej jest pogodnego, afirmującego życie Commona. Być może dlatego płyta na początku nie porywa tak, jak kilka wcześniejszych dzieł artysty.

Fink znalazł na siebie pomysł i niezmiennie się on sprawdza.

Nie mogę się zdecydować, czy George Ezra bardziej mnie irytuje czy zachwyca.

Swoje początki artysta zwykle pamięta. Jeżeli są to początki udane, by nie nazwać ich wprost wspaniałymi, warto czasem do nich wrócić. To właśnie zrobił Tom Petty na trzynastej płycie.

Niespodzianka od The Raveonettes jest tylko formalna. Muzycznie wielkich zaskoczeń nie ma.

Mozzer tak pięknie śpiewa o raku prostaty, że można uwierzyć, iż jest to coś najpiękniejszego na świecie. A nie jest. I nic z tego, o czym śpiewa charyzmatyczny i kontrowersyjny artysta na "World Peace Is None Of Your Business" takie nie jest. Za to sama płyta jest całkiem ładna.