Strona 72 - Recenzje

Co teraz? Co nagrali? Co nowego? Wielu fanów i sympatyków Mastodon zadawało sobie te pytania, gdy rozniosła się wieść, że nagrali nową płytę. Cóż, rewolucji nie ma. Jest za to kontynuacja na bardzo wysokim poziomie.

Szary kącik u Piotra Kaczkowskiego znów otwarty, a David Gray jak śpiewał śliczne piosenki, tak śpiewa.

Jeśli w piekle mieliby śpiewać tak znakomite piosenki, chcę się tam dostać natychmiast! Strachu we mnie nie byłoby wcale, gdyby w królestwie, rzekomo, wiecznie potępionych towarzyszyła mi muzyka tworzona przez TJ Cowgilla.

50 Cent odszedł z wielkiego koncernu. Kto jednak myślał, że raper zejdzie do podziemia, zaproponuje coś mrocznego, dziwnego, niepokojącego mocno się zdziwi.

Jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma, a Róisín Murphy się lubi zawsze.

O tym, że ukazała się płyta Chrissie Hynde przypomniał mi Wojciech Mann, który zaprezentował w swojej audycji jeden z utworów. Korzystając z okazji, chciałam mu za to serdecznie podziękować.

Gdyby chcieć zobrazować muzykę Foxes jakimś obrazkiem, musiałyby to być pędzące rumaki.

Trzecia płyta grupy Klaxons nie ma swojej podstrony na Wikipedii. Nie jest to może wymierny wyznacznik jakości, ale jednak pewna wskazówka. Oznacza to bowiem, że album "Love Frequency" przechodzi kompletnie bez echa, co po kilku dniach obcowania z materiałem wydaje mi się absolutnie zrozumiałe.

Są wykonawcy, którzy guanem w fanów nie rzucają i w zamian oczekują tego samego, nawet jeśli trafi im się moment słabości. Na szczęście dla Islandczyków ich pomysł na trzeci dla Kompaktu krążek jest trafiony, choć odmienny stylistycznie jak arabskie i meksykańskie krajobrazy, przez co można spodziewać się reakcji negatywnych.