Strona 139 - Recenzje
Główna postać islandzkiej formacji Sigur Rós debiutuje jako twórca muzyki filmowej. I choć nie zaskakuje stylistycznie, próbę tę należy uznać za udaną.
Trzecia pełnowymiarowa mozaika autorstwa wszechstronnego Zacha Condona. Co trzeba podkreślić, mająca wreszcie własny dowód tożsamości, a nie posługująca się cudzym.
"Przeżywam najlepsze chwile swego życia" - deklaruje wokalista w otwierającym płytę tytułowym numerze. Niestety, słuchacza, który sięgnie po album nic takiego nie czeka.
Jay-Z i Kanye West mogli stworzyć płytę genialną, ponadczasową. Teraz już wiemy, że tak się nie stało, bo panowie zwyczajnie przesadzili. Na "Watch the Throne" za dużo jest przechwałek, muzycznych odniesień i przede wszystkim blichtru, który nie miesza się z szerszymi, głębszymi refleksjami.
Pamiętacie Apollo 440? Tak, to ci od przeboju z wsamplowanym "Ain't Talkin' 'bout Love" Van Halen. Po nowej płycie nadal będziecie ich kojarzyć z tamtym hitem.
Paul McCartney po pięciu latach przerwy zabiera nas w sentymentalną podróż do czasów swojego dzieciństwa. Podróż nie tak oczywistą, dostarczającej jednak niezapomnianych wrażeń.
To miała być klubowa premiera roku. Ale Skrillex wydał ją za późno, przynajmniej o kilka miesięcy.
Gdyby Wilhelm Tell dożył dzisiejszych czasów, byłby fanem muzyki swoich rodaków z Eluveitie. Szwajcarscy folkmetalowcy robią bowiem wszystko, aby folk metal nie był kojarzony z toporną, prostacką ludycznością. Robią skutecznie, co należy podkreślić.
- Mistrz - napisał jeden ze znajomych na Facebooku, wysłuchawszy najnowszej płyty Marka Lanegana. Cóż, nie sposób się nie zgodzić.
Royce da 5'9" chyba w końcu wyjdzie z cienia Eminema. Jeśli tak się nie stanie, będzie to znaczyło niechybnie, że w rapowym świecie nie ma sprawiedliwości.
