Strona 138 - Recenzje
Na początek herezja - "World Downfall", debiut Terrorizer, który dał grupie nieśmiertelność w muzyce ekstremalnej, nie zrobił na mnie wrażenia. Po kilku przesłuchaniach przekonałem się natomiast do "Darker Days Ahead", a "Hordes Of Zombies" zachwyciłem się od razu.
Na czwartym oficjalnym albumie Game'a wszystkiego jest za dużo. Za dużo piosenek, za dużo gości, za dużo producentów. A szkoda, bo przy rozsądnej selekcji mielibyśmy bardzo dobrą płytę.
Nie refleksje, lecz repetycje powinien nazywać się pierwszy solowy album Candice Night. Gros materiału Amerykanki mogłoby się bowiem znaleźć na płycie Blackmore's Night.
Wysublimowane piękno i niemożebny kicz. Słodycz melodii i grindcore'owe bombardowanie. Prosty rock, mroczny gotyk, pop, ekstremalny metal, dźwiękowe ilustracje. Zamknąć japoński Dir En Grey w wąskie ramy po prostu nie sposób. I w tym tkwi moc grupy.
Nowe dzieło Sleigh Bells to nadal przyjemność z kategorii sado-maso z tym, że w wersji light lub jak kto woli soft.
Die Antwoord niezmiennie szokują i niezmiennie przekraczają w muzyce bariery gatunkowe oraz obyczajowe. Trudno tylko zrozumieć, dlaczego tak wiele osób przyjmuje ich twórczość z zachwytem, bo grupa owszem szokuje, ale jest przy tym wybitnie przeciętna.
Muzycznych powrotów do lat 90. ciąg dalszy. Tym razem za sprawą nowego zespołu jednego z muzyków Hot Chip, The 2 Bears.
To mogła być taneczna płyta roku. Mogła, ale została nią tylko na papierze. Młody nabytek wytwórni Ninja Tune nie podołał zadaniu.
Lubię Pet Shop Boys, chwilami nawet bardzo i na pewno nie jestem w tym odosobniona. Nie kupiłabym jednak dwupłytowej składanki ich odrzutów z ostatnich lat. I na pewno nie jestem w tym odosobniona.
Muzyka dla pogrążonych w żałobie i próbujących wrócić do życia. To pierwsze skojarzenie przychodzące mi na myśl po przesłuchaniu jedenastego dzieła alt-country'owców z Nashville. Co nie znaczy, że nie ma na płycie momentów pełnych życia.
