Strona 45 - Recenzje
Mamut muzyki elektronicznej poza wizjonerstwem ma wyczucie czasu. Wie, że by powrócić w chwale powinien przeprowadzić elektroniczne rewolucje dopuszczając do swego elektronowego królestwa młodą gwardię. I tak się stało, zebrał młodzież, wyruszył maszyną czasu, by spotkać także inne mamuty. Razem stworzyli miłą… składankę, bo na pewno nie jest to płyta z jednego kawałka.
Po siedmiu latach wróciła artystka, która od dawna niczego nikomu nie musi udowadniać. Ma też swój styl, którego nie zmienia, co na pewno wyjdzie jej na dobre. Bo wiernych fanów ma Enya mnóstwo, a ci będą zachwyceni "Dark Sky Island".
Autorem najbardziej melancholijnej płyty rok jest Daniel Bloom.
Nie znam wielu polskich muzyków, którzy potrafiliby tak zwięźle i tak celnie opowiadać historie jak robi to Lipa. Ale chyba nigdy do swoich opowieści nie stworzył on tak zróżnicowanego podkładu muzycznego. Mozaikę dźwięków należy studiować uważnie.
Podobno koncert Jamiego Woona na Nowej Muzyce w Katowicach był nudny. Po wysłuchaniu nowej płyty artysty, jestem w stanie w to uwierzyć.
Umarł Coldplay, niech żyje Coldplay.
Nowa płyta Little Mix jest trochę gorsza niż poprzednia. Ale tylko trochę.
Zachwycili mnie debiutem i dałem im po nim duży kredyt zaufania. Dobrze zrobiłem. Szczecińska Scylla nie zawiodła nadziei, jakie w niej pokładałem. Na drugiej płycie zrobiła coś, co jest dużą sztuką - jeszcze bardziej podsyciła moje zainteresowanie.
Trochę mnie dziwi, że wytwórnie wciąż decydują się wydawać płyty takich artystów jak Ellie Goulding.
Tytuł odnosi się do kogoś, kto ciągle ma szczęście. W kasynie, ale nie tylko. The Winery Dogs mają szczęście wciąż świetnie się rozumieć, czego efektem jest dobra płyta. Powinni jej posłuchać zwłaszcza ci, którzy mają problem z połączeniem wirtuozerii z umiejętnością pisania dobrych piosenek.
