Strona 172 - Recenzje

Oczekiwania związane z drugim albumem członka kolektywu OFWGKTA, ulubieńca niezależnej prasy i serwisów internetowych stawiających na twórców alternatywnych, były - przy zachowaniu odpowiednich proporcji oczywiście - niczym nadzieje słuchaczy popu związane z Lady GaGą i jej nowym projektem. Tyler, the Creator nie spisał się jednak najlepiej.

Nie będę próbowała przekonywać do zasadności wydania/kupienia kompilacji podsumowującej dorobek grupy Sade, każdy bowiem wie, że trzeba mieć wszystkie płyty ślicznej Adu i jej kolegów. Skoro już jednak "The Ultimate Collection" ujrzało światło dzienne pozwolę sobie ocenić zestaw jako byt niezależny.

Komu Islandia kojarzy się ze słońcem i radością? Po zapoznaniu się z Hjaltalín tak właśnie będziecie myśleć o ojczyźnie Björk i Sigur Rós.

Bilety na ich koncerty rozchodzą się jak ciepłe bułeczki, a najnowszy album bije rekordy popularności w Wielkiej Brytanii. I nie ma się co dziwić. W końcu w pełnym składzie, z Robbiem Williamsem, powrócił największy (przynajmniej w Europie) boysband. Powrócił w wielkim stylu.

Są mi coraz bardziej obojętne jego wypowiedzi, wygłupy i błazeństwa. Nie przeszkadza mi zupełnie, w jaki sposób próbuje na siebie zwracać uwagę. Dopóki nagrywa takie płyty, jak "My Beautiful Dark Twisted Fantasy", Kanye West to dla mnie tylko i wyłącznie wielki artysta.

Florence Welch jest niewątpliwie jednym z największych wokalnych objawień ostatnich lat. Udowodniła to longplayem "Lungs", a teraz przypomina jego poszerzoną reedycją.

Nie jestem między młotem, a kowadłem, nie muszę się wić jak piskorz, prawić komplementów na wyrost. Weterani z Anvil nagrali, pardon - wykuli, dobrą płytę, co z nieukrywaną radością pozostaje mi stwierdzić.

Zaletą imiennego albumu projektu Parias, za którym stoją Eldoka, Włodi i Pelson, jest dojrzałość w tekstach. To nie płyta dla młodzieży szukającej ścieżki dźwiękowej do zabawy, tylko spowiedź i życiowy manifest trzech dorosłych facetów.

Nowa płyta Rihanny zaczyna się tak, jakby piękność z Barbadosu zmieniła się w Lady GaGę. Później jednak pokazuje, że sama też umie pokazać pazurki i nie musi nikogo udawać. W efekcie "Loud" wypada całkiem korzystnie, zasłużenie zbierając pozytywne opinie.